Zaterdag 1 juli 2017 Spanje, Baai Cedeira
Vandaag staat de romp op het programma. Eerst alles ontkalken, afspoelen met zout water vervolgens met zoet water, vlekjes wegwerken en dan in de was zetten. Maar eerst leggen we de boot dwars op de wind.
Bakboord hebben we vandaag gedaan. Best lastig vanuit een wiebelende dingy…een heel karwei. Maar ziet er weer top uit. Morgen stuurboord. Als goedmakertje hadden we een Cobbkip. De onderkant van de dingy was ook bruin dus hebben we hem omgekiept en is Jaap daar ook met antikalk op tekeer gegaan. Hoe hij dat doet?! Staat er gewoon bovenop en niet in het water vallen hè! Hoef ik niet te proberen… Het water is hier erg koud, dus mij niet gezien! Vraagt hij of hij alles heeft gehad… de kopse kant nog niet. Dus keert hij zich wiebelend om en doet ook nog even de kopse kant! Stapt dan gewoon op het zwemplateau, net of er niets aan de hand is. Nu even lekker bijkomen met een blikje cola en een Radler met zoutjes erbij. Even onder de douche, want onze spieren in onze rug en schouders/ armen voelen we goed.
Zondag 2 juli 2017 Spanje, Baai Cedeira
We komen een beetje gebroken uit bed. Onze rug, armen en schouders voelen we goed. Gelukkig hoeven we nog maar één kant te doen. Eerst weer de boot dwars op de wind leggen zodat we uit de wind kunnen werken. Helaas staat er nu wat zon waardoor de was snel droogt en moeten we fiks doorwerken. Na de lunch nog een klein stukje en dan zijn we klaar. Ik doe nog even de spiegel terwijl Jaap alles aan dek opruimt.Daarna nemen we lekker wat schepijs. He he klaar, het ziet er goed uit. Jaap maakt de ankerkluis schoon terwijl ik de dingy binnenkant schoonboen. Dan lekker eten. Van de Cobbkip hadden we gister de kippenpoten eraf gehaald om vandaag op te eten. Daar hadden we wel zin! Wie wat bewaard heeft wat…
Maandag 3 juli 2017 Spanje, Baai Cedeira
Met de dingy naar de kant en het stadje ingewandeld. Een gezellig stadje met …een bazar, een chinees natuurlijk. Wat een hoop rommeltjes en altijd koop je wel iets. Jaap vindt het altijd net sinterklaas als we thuiskomen van een bezoek aan de bazar. Daarna naar de Gadis om wat lekker vers fruit.Na het avondeten bekijken we de lijn van de kotter, die moet wat ruwer worden. Dus knoopt Jaap er steekjes op waarvan ik de uiteinden erdoorheen steek en die we daarna met het groene smeltapparaat mooi afwerken. Dit heerlijk in de zon op het voordek.
Dinsdag 4 juli 2017 Spanje, Baai Cedeira
Vandaag aan de klus, de ankerlier. Samen aan dek het deel van de ankerlier aan dek geheel uit elkaar gehaald en alles samen schoongemaakt. Het is heerlijk weer dus geen straf. Als we alles weer gesmeerd en al in elkaar hebben gezet doet hij het weer lekker. Tijdens de lunch haalt Jaap het weer op en we zien voor morgenvroeg een weergaatje om de golf van Biskaje over te steken. We kijken nog even naar volgende week, maar zoals het er nu uitziet moeten we dan zeker tot volgende week donderdag wachten, wind tegen. Dat vinden wij te lang dus denken we morgenochtend vroeg om 5 uur te vertrekken. Het is zo’n 2 ½ dag varen en we moeten in de buurt van Cameret sur Mer stroom mee hebben. We hebben berekend dat dat begint rond het middaguur tot een of 5 in de middag. Dus dat zou mooi uitkomen. We hebben vanmiddag nog even gewandeld naar het rode licht bij de ingang van de baai. Een behoorlijke wandeling, hoog de berg op, snikkieheet maar goed te doen.Nogg even langs de visafslag gelopen en de ijsmachine. Deze wordt hier veel gebruikt om de ruimen van de vissersschepen mee te vullen om de gevangen vis in te leggen. We gaan vroeg naar bed, want we willen er vroeg uit om bij daglicht te kunnen vertrekken.
Woensdag 5 juli 2017 Spanje, Baai Cedeira , oversteek Golf van Biskaje naar Frankrijk, amaret sur Mer.
Vanmorgen om half 5 ging de wekker, is het nog geen licht! Na het ontbijt het anker opgehaald en uitgevaren. Aan de horizon zien we dat de zon bijna op komt.
Heel de dag kunnen zeilen, ruime wind rond de 15 kn. Wel fris op zee hoewel we een zonnetje hebben. Vreemde golven, komen van alle kanten, komt waarschijnlijk omdat de wind vannacht is gedraaid. Hij trekt nog even aan als de zon onder gaat. Wat een mooie zonsondergang. Even later komt de maan, die de Novatrix bijlicht.
Donderdag 6 juli 2017 van Spanje, oversteek Golf van Biskaje naar Frankrijk, Camaret sur Mer.
Vannacht was het koud, met een Noors dekentje omgeslagen wacht gelopen. Heel de nacht kunnen zeilen. Vroeg in de morgen weinig wind en wind tegen, dus motor aan. We krijgen van de Grutte Grize bericht dat ze veilig op Oudenschild, Ameland zijn aangekomen. We feliciteren ze met hun geslaagde rondje Carieb.
Vandaag weinig wind en tegen dus heel de dag de motor aan. In pilot gekeken om binnendoortje naar Cameret sur Mer te nemen. Dit kan bij Raz de Sein, we gaan kijken of we het halen, we moeten wel bij stilstaand tij aankomen. Jaap ziet een grote walvis in de buurt van de boot. Ik ben net te laat om hem ook te zien. Zie nog wel fonteinen. Later in de middag zien we ver bij de horizon hele grote fonteinen spuiten. Erg ver dus dan moeten het wel hele grote walvissen zijn.
Als we in de buurt van continentaal plat komen worden de golven ruwer. Dat diepte zo’n invloed heeft op het water. Ook vanavond weer een mooie zonsondergang en worden we mooi bijgelicht door de grote maan. Hierdoor wordt het niet echt donker om ons heen. Er komen wel steeds meer schepen bij ons in de buurt en veel marifoonverkeer. Dus extra opletten geblazen.
Vrijdag 7 juli 2017oversteek Spanje naar Frankrijk, Camaret sur Mer via The Raz de Sein. Aankomst!
Mooi op tijd, kwart over 10 komen we aan bij Raz de Sein. La Vieille, een mooie toren gebouwd op een grote rots in het water verwelkomt ons in Frankrijk. Als beloning nemen we er een muffin op…. Vive la France! We hebben 2 knopen stroom mee als we tussen La plate en Tevennec doorvaren. Aan stuurboord heb je een groot strand , Baie des Trépassés, waar je eventueel voor anker kunt gaan, wij varen door. Het water is er erg rafelig zoals in de pilot staat aangegeven. Rondom ons varen zeilboten en kleine vissersboten. Als we verder varen krijgen we ineens toch wind, kan de motor uit en kunnen we tot aan Cameret sur Mer lekker zeilen. Heerlijk met een zonnetje erbij. Jaap doet binnen nog even een tukkie terwijl ik richting Camaret sur Mer zeil. Een zeilboot, die op de motor vaart vaart op rampkoers. Door de verrekijker zie ik niemand in de kuip en ik wijk toch maar even uit. Stuur achterlangs als een Fransman in een grote witte onderbroek verschrikt boven komt. Lag denk ik binnen te slapen. En dan zijn we er, eindelijk voor anker….. Heerlijk we zijn er.
Zaterdag 8 juli 2017 Frankrijk, Baai Camaret sur Mer
Jaap heeft heerlijk geslapen. Ik werd iedere drie uur wakker, moet nog even wennen dat ik de nacht door kan slapen. Met de dingy naar de jachthaven en naar het stadje gewandeld. Je loopt over de pier, langs het oude kerkje, rond de haven langs de vergane houten vissersboten naar het stadje met gezellige winkeltjes. Ook is er een gezellige watersportzaak, waar je toch altijd weer wat koopt.. Er is een grote supermarkt, een U. Je verbaast je er steeds over dat die Fransen van die bijzonder mooie supermarkten hebben. Je kunt er echt alles kopen! Aan boord lekker vers Franse stokbrood als lunch. Het houtwerk rond de kuip heeft weer wat aandacht nodig, geen straf met dit weer. Het is heerlijk vakantieweer. ’s Avonds zitten we heerlijk in de kuip te lezen als hij boven de berg uitkomt…. de volle maan! De baai wordt zo goed bijgelicht…
Zondag 9 juli 2017 Frankrijk baai Camaret sur Mer
Vandaag even gelakt. We kijken ook nog naar het weer, de route die we gaan varen, rekening houdend met de stroom. Het weer zit niet mee. We zullen de komende dagen iedere dag maar weer kijken wanneer we over kunnen steken naar Engeland, 150 mijl varen, dus een nachtje door…
Maandag 10 juli 2017 Frankrijk Baai Camaret sur Mer
Het is bewolkt vandaag en erg fris. Of zijn we deze kou niet meer gewend… We gaan op de kant een wandelingetje maken mét lange broek aan brrr. Het lakwerk is ook weer af.
Dinsdag 11 juli 2017 Frankrijk Baai Camaret sur Mer
Vandaag een druilerige dag, koud, wind en regen.We liggen nog steeds voor anker.
We missen de Cariebtemperatuur! We zitten binnen beide achter computer of iPad. Goed weer om foto’s uit te zoeken. Wat een klus zeg, we hebben duizenden foto’s.. Wel leuk om te zien waar we allemaal zijn geweest!
We kijken dagelijks naar de weerkaarten, maar zoals het er nu uitziet kunnen we nog niet naar Engeland oversteken. Het is geen straf om hier te zijn.
Woensdag 12 juli 2017 Frankrijk van Baai Camaret sur Mer naar Brest
Het is koud en somber weer. Met stroom mee naar Brest gezeild en kwamen vlakbij Brest een onderzeeboot tegen. Blijft een raar gezicht. Als we in de buurt van de haven komen moeten we extra opletten, want je mag niet over een bepaalde lijn komen. Is militair gebied. De militaire haven ligt vlak naast de jachthaven. Wij krijgen daar de laatste grote plek toegewezen door een jonge havenmeester die hier in een grote rubberboot rondvaart. Hij spreekt net zo Engels als Louis Du Finet. Als hij me een tasje geeft met allerlei informatie vraagt hij me het één en ander. Ik moet moeite doen om mijn lach in te houden en probeer niet naar Jaap te kijken. Echt een vriendelijke knul die ontzettend z’n best doet om goed Engels te spreken. Hij heeft zelfs een pin-automaatje bij zich en zo kan ik op de steiger bij hem afrekenen. ’s Avonds maken we een wandeling over de haven en een stuk door Brest en de pier waar veel mannen gezellig aan het vissen zijn. Je kijkt leuk op alle boten in de haven, 3 meter tijverschil.
Donderdag 13 juli 2017 Frankrijk haven Brest
We hebben het druk vandaag, altijd als we in een jachthaven liggen. Ik zet ‘s morgens al vroeg de wasmachine aan, zodat ik die kan ophangen net voordat we weggaan op onze fietsjes. Het is heerlijk om weer te fietsen. We fietsen lekker door Brest, soms best een hele klim, maar leuk om te doen. We gaan de brug over, over het water waar onder ons alle militaire vaartuigen liggen. Er staat zelfs een helikopter op de kant. Brest is een mooie stad met een oude hoge oude muur waar een chateau staat met een mooi onderhouden grasveld. Er vlakbij mooi tuinen, af en toe fietspaden. Een brede boulevard met heel veel kledingwinkels, een wandelgebied waar een lange tramlijn doorheen loopt. Erg netjes allemaal. En wij… wij fietsen overal tussendoor. Heerlijk met onze fietsjes de stad verkennen, anders hadden we heel ver moeten lopen.
Het stoppertje van de achterlijkstrekker van de Genua is versleten. Jaap heeft nog een andere. Haalt de oude, die genaaid zit eraf en naait de nieuwe op het zeil terwijl ik de afwas doe. Daarna maken we nog een lekkere wandeling langs de haven. Morgen is een nationale feestdag in Frankrijk. ‘s Avonds wordt het heel druk op de kade. Wij gaan ook maar even kijken. Niet voor niks… we worden getrakteerd op een mooi vuurwerk!
Vrijdag 14 juli 2017 Frankrijk van haven Brest naar Camaret sur Mer. Rescue!
We lopen nog even de kant op om langs de feestactiviteiten te lopen.
De loods van de plaatselijke werf staat open, waar je bij het nieuwe deel naar binnen mag. Daar is een tentoonstelling met op A3 formaat gemaakte tekeningen die de bouw laat zien vanaf 1990 ruim 2 jaar bouwen aan de La Recouvrance, een schip van 25 meter. Leuk om te zien hoe het van niets naar een mooi houten zeilschip wordt gebouwd. Als we even in de oude loods kijken staan daar verschillende houten schepen die of gerepareerd of gerenoveerd worden. De stellingen zijn nog ouderwets van hout. Daarna maken we aan boord alles gereed om naar Camaret sur Mer te varen. Als we net losgooien wordt de muziek op de kant gestart en komen er met een hoop herrie 4 straaljagers overgevlogen, in formatie. Een mooi gezicht. De nationale feestdag van Frankrijk wordt gevierd op 14 juli. Op deze dag wordt de bestorming van de Bastille- gevangenis gevierd, waarmee in 1789 de Franse revolutie begon. Eigenlijk viert men de eerste verjaardag van de bestorming van de Bastille, het feest van de Franse federatie. In 1880 werd de dag tot nationale feestdag verklaard.
Dan varen we uit, hijsen de zeilen en varen met een paar knoopjes richting de havenuitgang . Als we buiten de pieren zijn en de Novatrix net beetje snelheid heeft zwaait een Fransman varende op een First naar ons en wijst om om te draaien. We draaien en varen langs. Ze blijken wat in de schroef te hebben en vragen of we ze naar de Marina willen slepen. Alle zeilen draaien we in en starten de motor en nemen hem langszij. Op de kant worden de kanonnen afgevuurd. Gelukkig niet met kogels….Het schip wat we slepen, blijkt een groot vissersnet in de schroef te hebben. De eigenaar is een solozeiler, maar vandaag heeft hij zijn vader, een oud opaatje aan boord. Na een tijdje komt er ineens nog iemand boven, een stevige wat verlegen Française. Beide hebben duidelijk geen ervaring. We spreken af dat ze de stootwillen bij hun aan stuurboord hangen zodat we ze straks tegen de steiger kunnen duwen. Opa kruipt over het dek, maakt de stootwillen los terwijl zijn zoon ze ophangt. Het vrouwtje blijft rokend op het trapje vd ingang van de kuip staan met een glimlach op haar gezicht. Net of het de normaalste zaak is om zo te varen. De eigenaar legt de landvasten zo klaar dat ze ze beide straks naar hem toe kunnen gooien. We brengen ze naar de Marina, Jaap drukt ze netjes tegen de steiger. De man springt op de steiger, opa werpt, gaat goed en krijgt de lijn terug. Dan gooit de Française , gaat nét goed en liggen ze netjes aan de steiger. Gelijk krijgt Jaap een ferme handdruk en een fles witte wijn, hij is nog koud. Ze zijn blij veilig in de haven te zijn aangekomen. Dan doen we een tweede poging om weer naar buiten te komen, we worden door alle drie uitgezwaaid en ja hoor, dat lukt. We hebben lekker stroom mee en anderhalf uur later gooien we het anker uit bij Camaret sur Mer.
Zaterdag 15 juli 2017 Frankrijk van Camaret sur Mer naar L’Aber wrac’h
Na de lunch maken we alles gereed om te gaan varen om op tijd het tij te kunnen pakken bij kanaal du Foure. We hebben wind tegen, dus opkruisen. Als we achter ons in het bakkie van de bazaan kijken zien we dat de kokosnoten, die vanaf de Carieb meevaren, wat zijn veranderd. De schil wordt harder. Als Jaap schudt zit er toch nog vocht in. We pakken er twee en ik maak een foto, in de sportstand, terwijl Jaap ze omhoog gooit. Wat een flauwekul, maar zo grappig om te zien. We hebben er drie, maar daar beginnen we maar niet aan om daarmee te jongleren…
We zijn mooi op tijd bij Channel du Four. Even later varen we langs Le Conquet, met de open kerk bij Saint Mathieu.
Mooi om zo langs Ile de Molène , Baie du Stiff, L’Aber- Ildut, langs de vuurtorens van Le Four en ile Vierge te varen. En als laatste langs de eilandengroep île D’Ouessant waarna we het kanaal willen oversteken. Op naar de kust van Zuid Engeland. Dachten we…. Als we bij L’Aber- Ildut zijn valt de wind weg…en komt ook niet meer terug… grrrr…die gribfiles! What to do…. Change of plans ? We kijken in de pilot, dan maar naar L’Aberwrac’h. Stroom mee en op de motor. Als we daar de rivier opgaan worden we tegemoet gevaren door een aardige havenmeester per rubberboot. Er is nog plek aan de steiger. We maken nog even een rondje op de kant, smikkelen daar een ijsje op. Als we
De verse weerkaarten bekijken zit het er morgen ook niet in om het kanaal over te steken.
Zondag 16 juli 2017 Frankrijk L’Aberwrac’h.
Als we wakker worden wordt is het wat mistig en na een kwartier zit het potdicht. Dus goede keuze om hier te blijven. We gaan even langs het café om een stokbrood te kopen. Voor de supermarkt moet je hoog en ver de berg op en het plaatselijk café heeft gelukkig wat brood. Het is gezellig druk op de kant, veel toeristen. Na een paar uur wordt de mist minder en breekt de zon door. Eindelijk kunnen we weer eens onze korte broek aan. Ik besluit aan dek nog wat te poetsen. Jaap hijst me de bazaan in en poets ik de steun van de windmolen en na een tijdje sta ik weer veilig aan dek.
Om ons heen wordt het steeds drukker, met suppers, kleine zeilbootjes, zelfs een lesboot om met een klein vissersbootjes te leren varen. Het is een gezellige drukte om ons heen. Het wordt hier goed laag water, je ziet van alles boven komen. De paal naast onze boot, waar de steiger aan hangt, is dan ook meters hoog. Het verschil met hoog en laag water is hier 4,30 meter. Er komen steeds meer boten bij. Vanavond nog even gewandeld, natuurlijk de berg op, op naar het uitkijkpunt met een groot grasveld met uitzicht op de Atlantische oceaan en ingang van de rivier die leidt naar dit havenplaatsje. Verderop zat een Frans echtpaar met drie honden. De kleinste kwam naar ons toe, keek me kwispelend aan. Zette zijn voorpootjes op het bankje en ploep…ging naar me zitten. Terwijl ik hem over z’n bolletje aaide genoten we van het uitzicht. En plop ging op schoot zitten en kroelde tegen me aan. De eigenaresse stootte haar man en wees naar ons en zaten te grinniken. Even later gingen zij weer verder, er werd gefloten en plop ..sprong hij weer van mijn schoot en ging met een drafje hun kant op. Stoeide met de grote honden, de kleine was duidelijk de baas. Terug liepen we langs de oude knusse Bretonse huisjes. De kust is hier berucht om het heftige weer. Nu is het even heerlijk. De verse weerkaarten opgehaald, morgen te harde wind op de kop om over te steken dus gaan we verder naar Roscoff, 38 mijl verder. Van daaruit kunnen we recht oversteken naar Dartmouth….
Maandag 17 juli 2017 Frankrijk L’Aberwrac’h via Chenal de la Malouine, Canal de l’île de Batz naar Roscoff, 38 mijl.
Vandaag heb ik een t shirt aan met de tekst; If you don’t try, You never now… Het blijkt later een dag met twee uitdagingen te zijn . De eerste begint al als we bij L’Aberwarc’h naar buiten gaan…we nemen het binnendoortje… Toen we hier aankwamen zagen we schepen vanaf de andere kant tussen de rotsenknotsen door varen. Een beetje onze lengte. In de pilot hebben we gelezen dat het zelfs bij laag water mogelijk is. Dit scheelt een heel stuk, dus doen ook wij dit. Jaap stuurt en ik navigeer. Jaap heeft van te voren een route gemaakt. Ik hou me daar goed aan. Door de stroming worden we opzij gezet. Ik kijk niet teveel om ons heen, maar richt me op het scherm en geef aanwijzingen. Als we erdoor zijn hebben we wind tegen, we maken een klapje naar buiten en doen de motor uit. We hebben goed stroom mee. Het is koud op zee, we hebben beide een dubbel vest aan. In de verte zie ik een wit vissersboeitje. Als we vissersboeitjes zien zijn we extra alert. Deze wil je niet in je schroef krijgen. Jaap kijkt mee en zegt even later heel droog; Wel eentje met zwemvliezen. Blijkt een grote witte vogel te zijn. Oeps…Als ik naar binnen ga, zit m’n schoen ineens niet lekker. Ik kijk…metaalmoeheid….is een ringetje dwars doormidden gebroken. Hierdoor heb ik i.p.v. een sandaal een slipper. Ik stap naar buiten en zeg tegen Jaap: Houston I’ve got a problem… Jaap kijkt en zegt ; oh nee… dat wordt reparationie! Hij buigt een koper draadje in de juiste vorm en bevestigd het aan mijn schoen en even later loop ik weer kwiek over het dek. Twee grote zeevogels vliegen keurig netjes dicht achter elkaar, ze zweven zo mooi boven het water. We zijn er even stil van, zo’n mooi gezicht. De tweede uitdaging van deze dag… we nemen het tweede binnendoortje. Jaap heeft gezien dat je via Canal de l’île de Batz niet om het eiland hoef, maar door een nauw kanaal langs het eiland. Bij laag water staat er op sommige plaatsen maar 10 cm water. Als wij daar aankomen is het hoog water en dus ruim 4,30 meter hier bovenop. Het is rustig weer, geen deining en de wind komt vanaf het eiland. Dus is het te doen. Jaap maakt weer een route en we varen erheen. Er zijn meer schepen die het doen. Het stroomt hier ook aardig en we hebben daarnaast ook nog tegenliggers. Op de kaart lijkt het nauwer dan in het echie. Jaap stuurt weer en ik hou het op de laptop in de gaten.
En zo zijn we om half twee in de haven van Roscoff. We lunchen en pakken de fietsen. Het is fris, buiten de haven zien we aardige golven lopen, wind tegen stroom. Wij hebben een heerlijke plek aan de kopsteiger.
Dinsdag 18 juli 2017 Frankrijk, haven Roscoff
Vandaag getoerd met de Roskobus. Er rijdt hier van 12 juli t/m 23 augustus een gratis bus die naar verschillende dorpjes in omgeving rijdt en de ver afgelegen supermarkt. De bus rijdt in een rustig tempo waardoor je mooi van de omgeving kunt genieten.
In Roscoff is het gezellig druk en vanaf de pier kunnen we ile de Batz zien. Ook waar we gisteren gevaren hebben, leuk om te zien. Het is er erg toeristisch, maar leuk om tussen die oude huisjes en om de oude katholieke kerk heen te wandelen. Even langs de Boulangerie en daarna naar de bus. Op naar Supermaché!
Daar doen we onze inkopen en stappen even later met meerderen weer op de bus. In de buurt van de haven stappen we weer uit. Ideaal zo’n bus, hadden ze die in Nederland maar. In de stad heb je hierdoor veel minder autoverkeer, geen kaartjes en controleurs meer nodig, een prima initiatief. Als we verse weerkaarten binnenhalen besluiten we morgenochtend om drie uur uit te varen om richting Zuid Engeland te gaan varen. Naar Dartmouth, zo’n 100 mijl. Dan komen we daar ’s avonds bij daglicht aan.
Woensdag 19 juli 2017 van Frankrijk, Roscoff naar Zuid Engeland, Dartmouth on the River Dart.
Vanmorgen vroeg om half 3 uitgevaren. Roscoff uitvaren is geen probleem, liggen voor de kust niet al teveel rotsenknotsen. We gingen voor de wind. Soms wel 22 kn wind met onze eigen snelheid erbij hadden we al gauw 30 kn wind. Jammer dat de gribfiles dit niet aangaven. We gingen als de brandweer. Wel druk met scheepvaart. Bij de Engelse kust werd de wind weer minder dus nog even de MPS gehesen voor de laatste mijlen. Wat een mooie omgeving om te zeilen hier! Als we de rivier the Dart opvaren, rond 19.00 uur, hebben we stroom tegen. Op de rivier liggen steigers aan moorings en er zijn grote losse moorings. Wij zijn te groot voor de steigers op de rivier, we mogen tussen twee moorings gaan liggen. De havenmeester neemt contact op met zijn collega die ons daar op zal vangen en zal helpen. En ja hoor, als we terugvaren komt de rubberboot al aangevaren. We krijgen prima hulp en kunnen gelijk voor twee dagen afrekenen. Hij verzorgt alles met z’n iPad, de betaalde rekening krijgen we over de mail. Ik kan zelfs pinnend betalen, wat een service. Als we alles hebben opgeruimd, maak ik het avondeten en zitten we ‘s avonds in de kuip te genieten van alles om ons heen. Ik zie in de verte zelfs een nieuwsgierig koppie boven water komen, van een zeehond. We krijgen van onze zoon een mailtje met wat reisinfo, makkelijk zo’n reisleider op afstand. Hij weet nog wel een baantje voor me hier in Dartmouth bij de Royal Navy School, is nu een serie op Discovery. Als een dril-juf!
We liggen recht voor het Royal Castle hotel, midden op de rivier tussen twee enorme gele boeien!!!! De Chandler kunnen we ook van hieruit zien. Er schijnt hier ook een mooi kasteel te zijn.. Genoeg te doen. Het regent hier wel, maar wat wil je … we zijn tenslotte in Engeland! Het is hier wel schitterend. We liggen tussen mooi begroeide bergen met leuke Engelse huisjes, heel verrassend. Pontjes die constant overvaren, hebben zelfs een dingydock! Een kerk die de hele tijd z’n riedeltje afdraait en dubbeldekkers die rondtoeren. Fanatieke roeivereniging die met verschillende boten hier op de rivier trainen. Leuk om allemaal te zien.
Ook ligt de Gipsy Moth 4 aan de overkant. Jaap heeft hier tijdens deze reis een boek over gelezen. Een Engelsman die solo met dit schip naar Australië, Sydney is gezeild. Een schip uit 1967. Grappig dat we hem hier keurig onderhouden, gewoon nog in gebruik zien liggen.
Donderdag 20 juli 2017 Zuid Engeland, Dartmouth, aan twee moorings
Wat is het ontzettend leuk hier!
Eerst met de dingy naar Dartmouth, afgemeerd bij het dingydock onder de busstop. Op de kant superveel kleine winkeltjes in oude huisjes die eigenlijk op de nominatie van slopen zouden moeten staan. Maar allemaal netjes, lekker dik in de verf, lijkt het nog wat. Met mooie parkjes, veel parkeerplaatsen. Een gezellige sfeer. We bezoeken een grote Marc en Spencer, waar je echt van alles kunt krijgen. Wat opvalt is dat ze heel veel kant en klaar maaltijden verkopen met op de achterkant de bereidingswijze ook in het Nederlands. Zouden we in Nederland tegenwoordig ook een M en S hebben? We lopen onder de Butterwalk door. Een rijtje winkels/ huisjes op palen waar je onderdoor kunt lopen. Het is er druk en eigenlijk heb ik de neiging om een loopje van John Cleese te willen doen. Maar met zoveel mensen om ons heen….kan me nog maar net inhouden, maar heb hierdoor wel een binnenpretje. Na de lunch gaan we naar Kingswear, naar de Chandler, dé watersportzaak. Óók een leuke zaak, hebben er erg veel. Bij aankomst bij de boot ligt er een motorboot van de Ned. werf Elling langszij. Zijn ook lid van de OCC, wijst ook naar zijn vlaggetje. Aardige mensen.Wat een leuke bootjes varen hier rond, veel al erg oud, maar zien er prima uit. Net of je terug in de tijd bent gegaan. Die Engelsen, die houden hier wel van traditie.
Vrijdag 21 juli 2017 Zuid Engeland, Dartmouth
Vandaag is het echt bad weather, harde wind en de regen komt met bakken uit de hemel zetten. Pas tegen de avond draait de wind en wordt het eindelijk droog. Een dag om binnen te blijven foto’s uit te zoeken . Na het avondeten is het eindelijk droog en gaan we in de kuip zitten.
Zaterdag 22 juli 2017 Zuid Engeland Dartmouth
Vandaag het Dartmouth Castle bezocht. Was een leuke wandeling via het Coastel path. Eerst door het dorp, langs het water, via allerlei trapjes kwam je hoger de berg op en daal je even later weer steil naar beneden af. Je komt langs leuke cottages met grappige namen. Zien er allemaal gezellig en knus uit. Het laatste deel van de wandeling gaat door het bos. We hebben onze bergschoenen, lange broek en zeiljassen aan, want het is koud en nat. Het is erg groen om ons heen, slecht teken, weten we uit ervaring; dan valt er veel regen. En hier in Engeland regent het érg veel. Zodra de zon even schijnt gaan bij de Engelsen gelijk de korte broek aan en zie je hier dus veel spierwitte kuiten wandelen. Dan komen we op het pad naar Dartmouth Castle, een erg oud kasteel.
Naast de guntower, met uitzicht op zee, betalen we bij een aardige Engelsman. Als we meer kastelen willen bekijken kunnen we een pas kopen waardoor we in alle kastelen in Engeland vaak gratis toegang krijgen. Helaas hebben wij hier niet de tijd voor dus betalen alleen voor dit kasteel. Wel krijgen we een kaart mee waar alle kastelen in Engeland op staan. En dat zijn er heel veel! We lopen een oude trap af en komen in de guntower. Het eerste deel van het kasteel werd gebouwd in 1388, om zich tegen de Fransen te verdedigen. In de 15e eeuw werd de guntower, the Victorian battery en het lighthouse gebouwd. Later the church of St Petrox, die ook op terrein staat. Er staan grote kanonnen waarbij ze een bandje draaien dat hij gereed wordt gemaakt, de mannen hoor je met elkaar overleggen, bevelen worden gegeven en hij wordt afgeschoten. De gluiperds blijken naar de andere kant van de oever een ketting te hebben gelegd die ze gebruikten als bevoorrading naar de andere kant, maar ook om met deze ketting schepen tegen te houden. Er zijn oude helmen die je even op kunt zetten. Daar kan ik natuurlijk niet omheen. Jaap moet er ook aan geloven. Ik zoek een leuke uit!
Na de bezichtiging lopen we door het bos, high up, naar een uitzichtpunt. Het begint weer te gieten en het pad is behoorlijk glibberig. Boven aangekomen is het even een mooi uitzicht totdat het weer begint te gieten. We moeten helaas weer dezelfde weg terug, er is geen “binnendoortje”. Onderweg krijgen we toch wel trek, gelukkig hebben we de laatste twee scones meegenomen. Deze zijn goed voedzaam. Ondertussen is het weer hoog water geworden en drijven de bootjes weer die bij aankomst op het droge lagen. We nemen het pad, wat hoger gelegen, en komen langs andere leuk begroeide cottages. De brievenbussen hebben net als wij vroeger een koperen plaatje op de brievenbus met letters erop zoals bij ons er vroeger brieven op stond. We komen weer in het centrum aan. Langs de gezellige winkeltjes. In één van de etalages van het oude boekwinkel hebben ze van oude bladzijde van alles gevouwen. Van egels tot vazen. Zo’n grappig gezicht. We komen langs lekkere bakkertjes. Bij the Cornish bakery, a Cornwall State of Mind, two pasty’s traditional gekocht. Aan het water op een bankje proberen we ze op te eten. Oeps ze gloeiend heet, je moet oppassen om niet je mond te verbranden. Een grote brutale meeuw houdt ons in de gaten en loopt heel de tijd met een smachtende blik voor ons heen en weer. Als we teruglopen naar de dingy zien we dat de brutale meeuw vliegend een ijsje pikt van een meisje! Eergisteren zagen we ook al dat een meeuw dat bij een mevrouw probeerde. Haar man werd boos en joeg hem weg, maar hij nam revanche … vloog terug en wilde boven op de meneer z’n kop landen. Deze had het gelukkig in de gaten en haalde uit. Hij vloog verder, maar keerde weer en vloog dreigend net over ze heen. Ze waren hun leven niet zeker!
’s Avonds bekijken we de weerkaarten en besluiten morgen te vertrekken richting Portland of the Needles. We maken alles zover klaar zodat we om 6 uur morgenvroeg kunnen vertrekken.
Zondag 23 juli 2017 Zuid Engeland van Dartmouth naar Yarmouth, eiland Wight
Tegen zessen, vroeg in de ochtend gooien we los in Dartmouth, varen we in de schemer de Dart af richting zee. Aan stuurboord zien we het kasteel dat we gisteren hebben bezocht. Brrrr wat is het koud! We gaan voor de wind dus het beetje wind wat er staat staat ook in de kuip. We zitten met lange broek, dikke sokken en twee vesten over elkaar in de kuip. Oh we verlangen naar de warmte van de Carieb. Er staat weinig wind dus hijsen we de MPS, het grote gekleurde zeil en gaan lekker, want we hebben stroom mee. Tegen zeven uur zien we de horizon fel oranje kleuren en komt de zon op. Altijd weer een genietmomentje. We hebben een paar uur zon, kunnen we even opwarmen. Na een paar uur trekt het dicht en ja hoor daar komt de eerste bui al. De zee wordt knobbeliger en de wind trekt aan. Tijd om de MPS binnen te halen. De boom uit te bomen en de Genua uit te rollen. Alle zeilen zetten we bij. Na een paar uurtjes moeten we het grootzeil halveren en de bazaan wegdraaien, want er komt steeds meer wind.
We varen rond 13.00 uur ver buiten de Portland race, zelfs hier is het heavy. Als we richting vuurtoren bij Portland Bill kijken zien we overslaande ruige golven. Hierbij begint het ook nog stevig te gieten, ziet er niet echt aantrekkelijk uit. We laten Portland links liggen, wij gaan voor Wight. De Solent coastguard heeft het druk met een maydaymelding van een motorbootje met motorpech wat dreigt op de rotsen bij St Albans head te lopen met 4 opvarende aan boord. Er wordt door de Solent coastguard over de marifoon de coördinaten doorgegeven en gevraagd of er schepen in de buurt zijn om te assisteren. Één schip geeft aan in de buurt te zijn en te willen assisteren, duurt nog wel 20 min en en gaat op weg. Als hij er bijna is is hij al door een ander schip op sleeptouw genomen. Even later geeft een zeilboot door dat de motor het niet meer doet, ze nog wel zeilen, maar kunnen zo de pittig stromende Solent niet op. Ze houden om de 30 min contact. Wij varen St Albans head voorbij. Wij eten als avondeten warme broodjes met een bak thee om op te warmen.
Als het zeilschip met kapotte motor in de buurt van de Solent is wordt er door de coastguard aan andere schepen om assistentie gevraagd. Ze liggen ver achter ons en we zien andere schepen in de buurt, dus wij gaan door. Ook komt er bij de Solent coastguard een man overboord melding binnen. Blijkt van een schip te zijn, waar niemand over boord is gevallen, maar er is wel een automatische melding binnen gekomen. Er wordt over en weer gebakkeleid. En wij…wij zien in de verte door de regen de Needles aan het begin van de Solent opdoemen. Drie grote rotsen komen als grote haaientanden boven water, net of ze zo van Wight zijn afgescheurd. Eindelijk wordt het droog. We stromen de Solent, Needles channel, op, stroom mee,10,5 knoop over de grond. Tussen Alum Bay en Keyhaven door. We komen langs de eerste mogelijke ankerplek, Totland Bay. Het ziet er te knobbelig uit en we besluiten door naar Yarmouth te varen. In de pilot staat dat het daar vaak druk en vol is. Er is daar altijd nog een mogelijkheid om buiten de haven een mooring op te pikken. Als we daar aankomen komt er een havenmeester ons buiten te gemoed en vraagt wat we willen. Hij heeft binnen een nauwe plek of we die willen proberen. We varen achter hem aan terwijl we samen de stootwillen ophangen en de lijnen klaarleggen. Het is inderdaad een nauwe plek. Een boot uit Hellevoetsluis is er ook net aangekomen en schuift op en Jaap schuift de Novatrix er netjes tussen met vóór een halve meter en achter een halve meter over. De havenmeester op de steiger wrijft het zweet van z’n voorhoofd als we hebben aangelegd en verteld dat hij dat nooit met Engelse schepen probeert, maar wel met Nederlanders, want die kunnen tenminste varen. Zo Jaap dat kun je weer in je zak steken! Bij een mooi havenkantoor rekenen we af en ik kijk blij om me heen…. allemaal folders over het eiland! Jaap kijkt me grinnikend aan, hij kent me te goed. We maken nog even een ommetje, zien de coastguard uitvaren en gaan lekker aan boord.
Maandag 24 juli 2017 Zuid Engeland, eiland Wight , Yarmouth
De dag begint bewolkt en erg fris. Als we alles gereed maken om even de winkeltjes te gaan bekijken wordt er op de boot geklopt. Hé, bezoek… van de bemanning van de Beluga, wat leuk! Ze blijken ons de hele reis al te volgen en zagen dat we van de week in Dartmouth lagen. Keken vanmorgen waar we lagen, blijken we in dezelfde haven te liggen. Het is een gezellig weerzien. We hebben elkaar sinds 2011, de Azorenreis, niet meer gezien. Als ze weer van boord gaan is het alweer bijna lunchtijd. We maken eerst nog een rondje door het dorp. Een gezellig dorpje met veel souvenierswinkeltjes , eettentjes, supermarkt en een leuke watersportzaak. Tanken, nee de diesel is hier rood.. Dat doen we maar niet, krijgen we problemen met de Nederlandse douane! De Ferry vanuit Lymington komt hier een paar keer per dag aan. Een hele drukte met auto’s en passagiers. Als we weer op onze steiger zijn zien we de Beluga net uitvaren. We zwaaien ze natuurlijk uit.
Na de lunch gaan we met de vouwfietsjes op weg. We fietsen langs de Yar, door het bos naar Freshwater Bay, aan de andere kant van Wight . Zo’n 7 km fietsen, bergje op en berg af. Een leuke tocht. Een mooie baai met een strand en twee mooie grote rosten voor de deur die hoog uit het water rijzen.
Dinsdag 25 juli 2017 Wight van Yarmouth naar Cowes
Vanmorgen heerlijk naar Cowes gezeild . Weinig wind en wind tegen, maar heel verrassend… mét een zonnetje. De bemanningp van de Montanara en de Beaujoli liggen in de voorste haven van Cowes, staan ons op de steiger hevig zwaaiend te verwelkomen. Wij varen verder de rivier af tot de Folly inn. Hier liggen steigers zonder elektriciteit of water, maar lig je heerlijk rustig. We krijgen een steiger van de gezellige havenmeester toegewezen. Hij komt even later afrekenen, moet contant. We blijven twee nachten. Hij zegt dat het druk wordt i.v.m. de komende Cowesweek, start a.s. vrijdag. Nee, wij gaan richting Nederland. Hij verteld dat je bij de Folly inn lekker kunt eten én ze verkopen daar heerlijke sinas, in allerlei soorten verteld hij lachend. Laat in de middag wordt de bemanning van de Montanara en Beaujoli door de watertaxi bij de Novatrix afgeleverd. Het is best een eind de rivier op varen om bij ons te komen. Het is een gezellig weerzien. Met elkaar gaan we natuurlijk fish en chips bij de Folly Inn eten, de pub aan de overkant. Naast de brug bij de Folly Inn zien we twee mannen in een roeibootje zitten, in de modder, het is laag water. Waren waarschijnlijk de tijd vergeten. Moeten nu wachten tot het water weer hoog wordt. Een heel apart gezicht. Tijdens ons eten zien we het water weer opkomen en kunnen ze na een paar uur weer wegvaren.
Woensdag 26 juli 2017 Engeland,Eiland Wight, Cowes
Na het ontbijt kijken we eerst naar het weer en de weerkaarten i.v.m. onze tocht morgen naar Dover. Dat wordt om 4 uur in de morgen vertrekken om optimaal gebruik te kunnen maken van het tij. Het leuke bij dit stukje langs de kust is dat als je hard genoeg vaart je bijna twee tijden mee achter elkaar kunt hebben. Morgen veel wind in de rug, dus we gaan er voor.
Met de dingy varen we naar het begin van de rivier, naar Cowes. Een gezellig stadje wat in rep en roer is, want overmorgen begint de Cowesweek. Hét zeilevenement van het jaar. We struinen door Cowes. We lopen nog even richting de kanonnen, maar ook daar wordt volgebouwd. Als we weer richting haven lopen komen de kleinere zeilboten van hun oefenrondje terug. Leuk om te zien. Alle boten worden opgepoetst. Bij de Beaujoli drinken we een heerlijke bak thee mét een stroopwafel erbij! Heerlijk. Daarna nemen we echt afscheid van beide schepen, want hun vakantie is net begonnen terwijl de onze bijna ten einde is.
Donderdag 27 juli 2017 van Engeland, eiland Wight Cowes naar Boulogne sur Mer.
…plannen zijn er om gewijzigd te worden…
Vanmorgen rond 4 uur losgegooid en in het donker de rivier afgevaren. Gelukkig is alles goed verlicht. Natuurlijk kwam bij het nauwe stuk naar buiten, net de Ferry eraan. Eerste stuk op de motor. Jaap haalt de nieuwe weerkaart op. Er komt harde wind in het kanaal aan. Geen pretje bij de oversteek van Dover naar Belgische kust. What to do? 12 mijl voor Beachy head besluiten we niet naar Dover te gaan, maar vanmiddag over te steken naar Boulogne sur Mer. Dan hebben we de oversteek vast gehad. We varen langs de mooie krijtrotsen langs de Engelse kust. Tegenover Brighton zijn ze een windmolenpark in zee aan het maken. Daar hadden we niet op gerekend en veranderen we van koers. Grote schepen met hijskranen op palen zijn de poten op de staanders in zee aan het plaatsen.
Door Commando 9, een gardschip wat alles in de gaten houdt, worden we opgeroepen om 800 m van een werkschip afstand te houden. We moeten hem noordelijk passeren. Dat doen we natuurlijk. Om de beurt doen we binnen een powernep. We gaan lekker, stroom mee, voor de wind, soms wel 12 knopen over de grond. Best wel behoorlijke golven. Dan komen de stukken trafficlane. De eerste is voor schepen die vanaf het Noorden komen. Recht( kompaskoers) oversteken zo’n 7 mijl, halve wind. We hebben soms tegen de 30 kn wind, dus gaat de kotter uit en de genua moeten we indraaien. Daarna de middenberm, die mogen we schuin oversteken, 19 mijl. Dan de schepen die van het zuiden komen, zo’n 7 mijl. Weer halve wind, we gaan behoorlijk hard. Er staat ook veel wind en er gaan behoorlijke golven lopen. Tegen 19.00 uur zijn we aan de overkant. In de verte zien we Boulogne sur Mer. Daar slaan de golven zo hard tegen de breakwater dat het eroverheen slaat. Bij de ingang lijkt wel of we in een wasmachine terecht zijn gekomen. Als we naar binnen draaien hebben we over de dertig knopen wind. Pff we zijn er, nu nog een plek. De haven ligt goed vol, we komen drie dik te liggen. We betalen bij de havenmeester, het is laag water dus een hele klim omhoog om daar te komen met zo’n 9 meter tijverschil.
We hebben 16 uur gevaren, 6,5 kn gemiddeld.
Vrijdag 28 juli 2017 Frankrijk, Boulogne sur Mer naar België, Oostende
Heerlijk geslapen! Voor de laatste keer boodschappen gedaan bij Carrefour. Om 13.00 uur varen we de haven uit. Jeetje, buiten is het echt kermis, wat een golven én wind! Als we op koers liggen gaan we voor het lapje, we zetten alles stevig vast. Want met deze wind kan er makkelijk wat kapot gaan. We hebben twee vesten en ons zeilpak aan. Waar is de zomer? Bij Calais staan écht fikse golven. De Ferry bij Calais komt met 28 knopen naar buiten, gaat een halve mijl bij ons langs. Zodra we de kaap om zijn wordt de zee wat rustiger. Even later bij Duinkerke idem dito, zowel naar binnen als naar buiten een Ferry die ons dichtbij passeert. Tegen vieren krijgen we regen. Tegen acht uur lopen Oostende binnen. We zien dat de voorste haven vol is dus gaan we door naar de koninklijke van Oostende, helemaal achterin de haven. Na een telefoontje naar de havenmeester krijgen we een box toegewezen. We passen er echt piepend tussen, te krap eigenlijk. Ik loop met de havenmeester mee naar boven om te betalen. Deze is behoorlijk ontdaan, omdat de twee Engelse schepen, ook net binnengekomen, een man op zee zijn verloren. Die gelukkig door de Belgische rescue helikopter is gevonden en uit zee gered. Ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis. Als we weer teruglopen komen we de politie tegen die even later bij ze aan boord stapt. Weer aan boord zien we twee vreemde gasten op de steiger om de boot naast ons voorschijn komen. Piraten?! Het blijken onze zoon en schoondochter te zijn. Wilden de Novatrix kapen om er nog een nachtje op te kunnen slapen! Verkleed als piraten met grote tatoes op hun armen en zwaarden in hun hand en a bottle of rum in de hand. Hadden ons al heel de dag op Marine traffic gevolgd.
Wat een verrassing, zo leuk, zo onverwachts. Zijn natuurlijk blijven slapen.
Zaterdag 29 juli 2017 België, Oostende naar Nederland, Stellendam.
Om kwart over zes gaat de wekker, om half 7 zitten we met kleine oogjes aan het ontbijt. De piraten hebben pech, we worden geleefd door het tij! Iets over zeven maken we los. Wel handig zoveel handen, want er staat veel wind en rondom weinig plek om uit de box te komen. We leveren de Piraten af bij de visafslag en gaan de zee op, die is lekker opgeklopt. De laatste 60 mijl, veel scheepvaart, ruige zee door windkracht zes, regen, maar voor de wind. De Novatrix maakt af en toe pittige schuivers door de kruiszeeën, maar de vuurtoren van Ouddorp komt al snel in zicht. We zijn bijna thuis. Nog even het slijkgat door en dan zien we kinderen op de pier staan. Eindelijk is het even droog. Hevig zwaaiend worden we verwelkomt met een schot met confetti met hartjes. Als we aan de buitenkant bij de sluis aanleggen komen ze aan boord met een fles champagne. We proosten op onze veilige terugkomst. We krijgen een welkomspakket, een mand met heerlijke verse broodjes, krentenbollen, verse melk en karnemelk. Kaas, dropjes, roze koeken etc. Allemaal dingen die we heel lang niet meer hebben gegeten. Zij weten wel wat lekker is! Heerlijk om onze kinderen weer in onze armen te sluiten en gezellig met elkaar Nederlandse patatjes mét een frikandel speciaal te eten en als toetje door de piraten meegebrachte Belgische gebakjes. Laat gaan we naar bed, wat een raar gevoel dat onze reis ten einde is.
Zondag 29 juli 2017 Stellendam.
En dan nog even de sluis door. Een man staat op de sluis, maakt een praatje terwijl wij worden geschut. Hij maakt hier van veel schepen foto’s en op internet kijkt waar ze allemaal zijn geweest. Vraagt waar wij vandaan komen. Hij heeft vanavond wel wat te lezen.
En dan…dan ben je op het vertrouwde Haringvliet….
Lieve mensen die ons hebben gevolgd; bedankt voor jullie leuke, lieve en gezellige berichtjes. Hoop dat jullie een beetje mee hebben kunnen genieten van onze bijzondere reis.
Onze reis is volbracht. We hebben gelukkig nog even de tijd om te wennen en ons avontuur te verwerken. Want een avontuur was het! Eentje om nooit te vergeten. Wat een schitterende reis hebben wij gemaakt. Mooie landen en schitterende eilanden bezocht.
Met mooie natuur en een bijzondere onderwaterwereld. Veel dingen beleeft, veel lieve mensen ontmoet, veel nationaliteiten. Samen hebben we onze grenzen verlegd, lange oversteken gemaakt. We hebben over de 11.000 zeemijlen gevaren. Dat we met ons fijne schip overal kunnen komen waar we willen, geeft je een enorme gevoel van vrijheid. Nu even “landen” en over een paar weekjes weer aan de bak. Maar weet dat ……..
Op de wind heb je geen invloed, wel hoe je de zeilen zet.
