Vrijdag 1 juli Nw zijde van Isla de Arosa, Ria Aurosa
Een klusdag.
Jaap heeft de warmtewisselaars van de vriezer en koelkast nagekeken, de ankerrol losgemaakt en iets aangepast waardoor hij weer rolt als de ankerketting er overheen loopt. Bij het schoonmaken van de boot merkt Jaap dat n raampje bb voor wat loszit. Hij haalt hem er helemaal uit en haalt de oude kit eraf en maakt het raam met nieuwe kit weer vast. Zit weer als nieuw.
Ik heb de overloop van het grootzeil gepoetst. Na het avondeten op de playa een lekker ijsje gehaald en met het bootje naar het vuurtorentje gevaren. Jaap heeft me bij de stenen trap aan land gezet. Echt niet makkelijk bij laag water is de trap heeeel glibberig. Bij het afstappen zie ik t al voor me dat ik helemaal spagaat ga en in het water terecht kom. Ik weet dan wel door de overlevingscursus hoe ik weer in het bootje kan komen. Gelukkig ging het goed en kon ik ontdekken dat onder het vuurtorentje een restaurantje zat. Met het weer aan boord gaan ging het gelukkig ook goed. Bij het strand is een bos, waar nu allemaal kleine tentjes worden opgezet. Ieder haalt de dennenappels weg en maakt plaats voor hun tentje. Er zijn grote bouwlampen opgehangen die de boel goed verlicht. Het lijkt als het donker is wel of het daar nog licht is! Oogverblindend.
Zaterdag 2 juli Nw zijde van Isla de Aurosa naar Punta Porto Moura(bij 3.3) schuin tegenover Vilagarcia
Gevaren langs Cabo Cruz en Escarabote, beide kleine haventjes.
Momenteel varen we in Ria de Arousa. Een mooie Ria dat gedomineerd wordt de mosselteelt, door vissers gemaakte houten vlotten van 20×20 meter. Hier onder hangen lange lijnen waar mossels aan groeien. Met goed onderhouden vissersscheepjes worden met hulp van een hijskraan deze mossellijnen uit het water gevist en leeggehaald. Ze worden vervolgens veelal gelijk in zakken verpakt om later naar de haven gebracht te worden. Deze mosseleilandjes liggen dus over de hele Ria verspreid. Een kunst is om er met je schip vlak langs en tussendoor te zeilen. Vandaag hebben we hoog aan de wind tussen de mosseleilandjes doorgezeild, was even kicken, lekker hard en heel precies sturen. Leuk om te doen. Jaap zei later dat het best spannend was dat ik zo dicht langs de vlotten ging. Kon niet anders, want er was maar weinig ruimte tussen de vlotten. Zo kun je van de ene playa (strand) naar de andere playa zeilen. Er zijn hier heel veel hagelwitte stranden, zo mooi met superhelder water. Je kunt er prima ankeren en heb je trek in een ijsje dan varen we met ons bijbootje naar het strand waar altijd wel een strandtentje staat die een heerlijk ijsje verkoopt. We Liggen nu voor een strand dat steeds groter wordt, laag water. Er komen allerlei rotseknotsen boven water. Ze staan gelukkig goed op de waterkaart. Ook weer een mooie playa, supermooie omgeving, komt natuurlijk ook door het zonnetje en het zwoele briesje. Ook vandaag ontvangen we weer een berichtjes via de iridium van mensen die ons via onze site volgen. Zo leuk om die te ontvangen.
We hebben helaas nog geen vis gevangen, misschien lukt het onze zoon van de week. Ik wil hem dan wel molesteren en bakken. Zou het hem lukken?
Zondag 3 juli Punta Porto Moura, Ria Aurosa
Vannacht en vanmorgen 22 knopen wind. Je hoort het ’s nachts loeien in de masten. Het anker doet het gelukkig goed en het is fijn dat Jaap zijn truc met het kleine anker als ankeralarm werkt.
Het gebeurd wel eens dat als we het anker ophalen de ketting zich in de ankerkluis ophoopt, waardoor je de ketting niet meer binnen kunt halen. Dan moet je snel op je knietjes even de hoop omgooien zodat er weer ruimte komt. Het nadeel hiervan is dat als je later voor anker wil de ketting hierdoor vast kan lopen. Hier gaan we vandaag wat aan doen. We hebben 110 meter ketting in de ankerkluis. Momenteel ligt er 30 meter over boord. Jaap hangt er altijd een haak met een lijn aan om gieren te voorkomen. De 80 meter uit de kluis laat ik overboord lopen zodat we niets meer in de ankerkluis hebben. Een aan komen drijven viskrat verbouwt Jaap tot compartiment, zodat we nu in de kluis 2 compartimenten hebben. Met de afstandsbediening haal ik de 80 meter ketting weer binnen terwijl Jaap in de ankerkluis zit en de ketting naar het juiste compartiment begeleid. Met zijn handen dus, heb hem wel even oordoppen gegeven, want het maakt daar beneden behoorlijk wat herrie. Wat een beetje jammer is dat de 80 meter ketting in de modder terecht is gekomen. Je snapt het al; lekker wat gespetter van zwarte drap. Het spettert goed, Jaap zijn witte t shirt zie ik vol vieze spetters zitten. Dus toch maar gelijk als de ketting omhoog komt spoelen, afspuiten met de waterslang. Gevolg Jaap zit onder, het dek zit onder en ik natuurlijk, want ik trek altijd vuil aan. Als we eindelijk de 80 meter aan boord hebben spoelen we alles en onszelf af.. De stevige wind en de zon doen snel zijn werk. Alles is snel droog.
Maandag 4 juli Rianxo, Ria Aurosa
Vannacht veel wind, maar het anker hield het goed. Was n beetje lastig om hem vanmorgen omhoog te krijgen. Had zich goed ingegraven. Een super bonk klei hing eraan. Naar baai bij Rianxo gevaren. Wat niet makkelijk was, want de schelpenvissers waren allen uitgevaren het leek wel een invasie. Overal waar je keek waren ze met een lange steel waar een mandje met een hark aanzit proberen de schelpen omhoog te krijgen. Is hier een delicatesse. Voor anker gegaan en samen met de naaimachine 2 luchthappertjes van stof genaaid voor de kleine luiken (hut voor en badkamer voor) voor in de Carib. Toen we ze op het dek uitprobeerden ging de naaimachine in de kuip ineens vanzelf naaien. Dit heb ik nog nooit meegemaakt! Snel de stekker eruit getrokken. Jaap heeft hem even later weer gerepareerd. Als ik Jaap niet had… Na het eten heeft Jaap t bootje (met mij natuurlijk) naar de kant geroeid, was best een heel stuk, tegen de wind in. Samen hem het strand opgesjouwd, waar het behoorlijk druk was en in het dorpje naar winkels gezocht, niets gevonden. Waarschijnlijk zijn we de verkeerde kant op gelopen. Kan hier wel leuk wandelen als je tenminste in de buurt van het strand blijft. Mooie palmbomen. Bij aankomst strand zagen we de douaneboot alle schepen die voor anker lagen controleren. Dus maar weer terug naar de boot, met deze lui moet je geen ruzie krijgen. En ja hoor ze kwamen gelijk. Alle formaliteiten werden ingevuld en daarna bedankten ze vriendelijk.
Wat is het hier toch mooi. We krijgen nu echt een vakantiegevoel. Is best wel even wennen. We hebben een hele lange vakantie voor de boeg. Dat gaat nu echt tot ons doordringen. Jaren droom je erover en nu is het voor het echie. ’s Nachts als ik wakker word kijk ik vaak even op het trapje bij de kuip en zie de mooie sterrenhemel en denk dan aan het thuisfront. Hoe zou het in Nederland zijn, met onze familie, vrienden en kennissen? Geregeld krijgen we berichtjes binnen via onze satelliet verbinding. Zo leuk, maar ook heel fijn, zeker als je weet dat er iemand ziek is.
We zijn nu ruim een maand onderweg en hebben nog een behoorlijke reis in het vooruitzicht. Echt moeilijk voor te stellen.
Dinsdag 5 juli strand links van Vilagarcia , Ria Aurosa
Vanmorgen waren we weer omsingeld door bakjesvissers. Anker opgehaald en met veel wind naar het strand van Vilagarcia gezeild, niet makkelijk, want het is hier ondiep en met 27 knopen toch maar de Genua ingedraaid. Bij aankomst was het laag water en ja hoor lag hier weer vol met vissers. Maar hier staan staken in het water waar het wel lijkt of ieder hier zijn plekje heeft. Het is zo ondiep dat ze naast hun bootjes met de hengel met bakjes de schelpen vissen. Ook zijn er onderwatertuintjes volgens Jaap. Alle onderwaterplanten verzamelen ze, ook van het strand en storten dit weer verderop in het water?! Jaap heeft de verhaalkop uit elkaar gehaald en weer eens goed gesmeerd. Die mag echt niet vastlopen als ik het anker ophaal.
Woensdag 6 juli haven Vilagarcia
Bij aankomst was de havenmeester op de steiger. Hij bleek aardig Nederlands te spreken. Even op het havenkantoor het formulier ingevuld en betaald. Gratis WiFi, alleen niet aan boord. Te ver van het excespoint, op de kant gaat het beter. Vlak naast het haventerrein zit Mac Donalds. Daar even n lekkere ijsje gehaald voor ons, want het is behoorlijk heet. Op onze fietsjes naar het treinstation gefietst. Is vlakbij, makkelijk voor de familie die morgen vanaf vliegveld Santiago de Compastella aan boord komt.
Donderdag 7 juli haven Vilagarcia, Spanje
2 supermarkten heb je hier n supermooie, middenin de stad en eentje met allerlei doodlopende gangetjes nabij de jachthaven. Kregen daar bij de kassa een coca cola glas cadeau. Dacht even dat het bij de kassa verkeerd was gegaan met betalen, want we moesten even wachten. Ze liep met bon gelijk weg, terwijl er n hele wachtrij stond. Kwam ze lachend aan met het glas. Kijken of het nog in ons kastje erbij past… Onze kinderen komen aan boord. Vliegen vanaf Santiago de compostella. Nemen dan een bus naar treinstation. Vanuit daar met de trein naar Vilagarcia. We hebben ze met de fietsjes bij het treinstation opgehaald. Ongeveer 10 min. Lopen. Wat leuk om ze weer te zien, even knuffelen! In m’n rugzak even wat koude blikjes mee genomen, onderweg opgedronken, want het is hier snikkie heet. Jaap laat onze filmpjes zien. Ook onze Novatrix naar de Carib. Onze zoon moet er vreselijk om lachen, ha ha ’s Avonds gewandeld, kwamen langs de traintoestellen. Even met zijn allen ze uitgeprobeerd. Zo leuk en sportief natuurlijk. Even ijsjes gehaald en in een park je opgesmikkeld. Het is lekker druk op straat, zeker nu het wat begint af te koelen. Op n open plek bij het park en n groot speelgebeuren voor kinderen zien we weer trimtoestellen en allerlei eettandjes die alles aan het klaarzetten zijn. Allerlei omgebouwde caravannetjes in allerlei uitvoeringen. Ook staat er een podium. Dat wordt n gezellige boel. Zie je veel in Spanje, er is buiten vooral ’s avonds altijd wel wat te doen. We gaan lekker aan boord en zien zon verdwijnen aan de horizon. Supermooie luchten, rood met roze. Als onze dochter dit kon zien…
Vrijdag 8 juli Vilagarcia naar strand Sanxenxo, Spanje
Nog even met onze zoon wat lekkers gaan halen voor bij de thee en het kaartje vh toegangsweg teruggebracht , borg weer terug.
Naar Nw zijde van Isla de Arosa gevaren, want de wind was even op. Voor anker bij het strand. Na de lunch kwam er wind. Meestal is dat rond half 2 , maar vandaag wat eerder. Heerlijk de Ria uitgevaren en op de Atlantische oceaan gezeild naar Sanxenxo. Tijdens het varen hebben de mannen geprobeerd te vissen. We kregen Nw zijde van Isla de Arosa steeds meer wind waardoor we natuurlijk harder gingen. Niet zo best om te vissen. Volgens Onze zoon krijg je dan de snelste en sterkste vis, want de sterkste blijven over en komen dan natuurlijk in een hoger segment terecht….Helaas niets gevangen.
Bij het strand voor anker. Best druk hier. Er fietsen allemaal waterfietsen om ons heen, met glijbaan, leuk om te zien. Ook wordt het steeds drukker. Jaap heeft ons met het bootje naar het strand gebracht. Niet echt ongevaarlijk, er staat een behoorlijke deining waardoor je met boot en al het strand op wordt gelanceerd. We houden het niet helemaal droog. Je kunt hier prima over het strand lopen. Bij het rulle zand zijn houten flonders gemaakt en vlak voor de trappen naar de boulevard zijn douches gemaakt om je even af te spoelen. Dat doen we even met onze voeten zodat ze zandloos in onze schoenen gaan.Gezellig de boulevard uit. Het is hier n drukte van jewelste met een grote tribune op het strand voor het Nationale strand soccertoernooi. Gezellige muziek en regelmatig zie je een wave op de tribune ontstaan, je hoort als er wordt gescoord.. Grappig om te zien. Borrito’s met aardappeltjes en sla gegeten met Grieks yogurtje als toetje. Dat ging er wel in. Grote afwas met elkaar gedaan. Bojangles hadden ons via de marifoon opgeroepen en komen vanavond gezellig bij ons aan boord. Ze vertelden dat ze n leuk filmpje hadden over hoe je zelf voor je eten kunt zorgen. Die willen wij wel zien, want het vissen wil bij ons nog niet zo lukken. Misschien eten we dan morgen vis!
Was gezellig, hadden veel te vertellen. Rood wijntje erbij met toastjes Philadelphia en tonijnsalade. Het bleek dat hij scheermesjes, met inhoud had gevangen, nou ja gevangen…en vertelde hoe je dat kon doen. Heb je n pan vol dan kun je ze bakken met knoflook en boter en schijnen heerlijk te zijn. We hadden n hele andere visfilm verwacht.. Weten we nog niet hoe we het het beste kunnen doen?!
Het was al donker toen ze van boord gingen. Ze hebben wat problemen met hun buitenboordmotor en Kregen hem niet meer gestart. Jaap en Ben heeft ze, met ons bootje ernaast naar hun boot gebracht. Die lag n stukje verder voor anker. Jaap had natuurlijk wel zijn toplichtje uit Noorwegen even op de buitenboordmotor geplakt. Daarna lekker naar onze kooi.
Zaterdag 9 juli strand Sanxenxo naar strand Cies, Spanje
Weer vroeg uit de veren, want we willen n lekkere lange dag hebben. Bij ophalen anker de MPS gehesen, veranderde de wind dus snel naar de andere kant gebracht. Hengels weer tevoorschijn, want we willen n keer verse vis eten. Nu met de paravaan van Ruud, Ruud ligt met zijn boot in onze thuishaven in Rhoon.
Helaas geen vis dus niet gelukt…Dan maar de kip uit de vriezer voor in de Cobb. Helaas duurde de wind ook maar voor even… dus motor aan. Voor anker bij het strand van eiland Cies. Cies ligt voor de kust van Ria van Vigo. Het was behoorlijk druk, gelukkig hebben we n vergunning. En ja hoor rond half 2 wel wind. Morgen maar wat later gaan varen om te kunnen zeilen…Jaap en en onze zoon, met wetsuite aan , heerlijk samen gesnorkeld. Hebben zelfs tussen de vissen gezwommen en met de action cam kunnen filmen. Dus de vissen zijn er wel! De zwemmers zwommen om de rots heen en kwamen weer bij een ander strand uit. Te voet weer aan de andere kant langs de rots gelopen naar het strand in de buurt van de boot. Beetje vreemd om over een strand te lopen in duikpak waar iedereen ligt te zonnen. Onze zoon zei later dat zijn vader wel ’t rivermonster (van Discovery) leek. Dat was lachen natuurlijk.
De meeuwen zijn hier best brutaal: ze landen aan dek en pikken met hun snavel tegen het raam vd kuip.Even later zaten ze op ons zwemplateau en tikte weer tegen de boot.Een stevige kip in de Cobb ( onze barbecue ) laten braden, gebakken aardappeltjes erbij en de
maaltijd was weer compleet. Onze bemanning wordt door Jaap op t eiland gedropt om nog een avondommetje te maken, nu het op de kant niet meer zo druk en heet is. Ze nemen de handheld marifoon mee voor als ze weer gehaald willen worden en een uurtje later horen we: Strand voor Novatrix over. Hier Novatrix. Strand wil graag opgehaald worden. Heb je n schep bij je vraagt Novatrix. Heel serieus wordt geantwoord: Er zit genoeg tussen mijn tenen over. Wij komen jullie halen over, antwoord Novatrix Jaap met een lach op zijn gezicht, hi hi.
Zondag 10 juli strand Cies, strand Paya de Bajo, blote billen strand naar Cangas t/o Vigo, Spanje
Vanmorgen op tijd ontbeten, want we gaan op het eiland de berg op naar de vuurtoren . We willen met de drone gaan filmen. De motor van het bootje afgehaald, want er staat een flinke swell en dat is lastig om op het strand te landen. Allen met blote benen en blote voeten in het bootje. Alle tassen etc. op je buik, want we hebben bij anderen gezien dat er een fikse golf water tegen je rug kan krijgen. Trouwens wel leuk om te zien. Nou het was voor anderen ook leuk om ons te zien ik ging behoorlijk op mijn plaat. Terwijl we met een fikse golf het strand op gedreven worden krijgen M en ik te horen snel uit te stappen. Ik wil zo snel uitstappen en heb niet in de gaten dat mijn voet behoorlijk diep wegzakt. Ik wil n spurt nemen en val pal voorover in het zand. Lekker handig met mijn rugzak, tas met fototoestel en onze bergschoenen. Natuurlijk is er wat nat geworden. Had ik alles nou maar op mijn rug gehouden. Dat was lachen, ook voor de andere boten denk ik. Onze bergschoenen aangetrokken en op weg. Het was nog niet zo heet. Jaap vond nog wat steile binnendoortjes. Behoorlijke wandeling met meeuwen en jonge meeuwen,kleine , maar ook wat grotere salamanders. Bijzondere bomen waar de schors als een soort lianen langs de bomen hangen.En als je boven bent kun je genieten van een gigantisch mooi uitzicht. We waren alleen, dus rustig de drone laten opstijgen. De meeuwen werden wakker en begonnen te krijsen en er was er eentje bij die duikvluchten uitvoerde naar de drone. Dat werden korte filmpjes. Daarna terug naar boot. Inspringen van onze zoon ging ook niet helemaal goed, dus nat tot aan zijn middel. Na de lunch we naar Bara de playa gevaren en na het avondeten nadat we weer douane controle hadden gehad weer lekker gaan zeilen.
Aanhouder wint! Eindelijk een makreeltje gevangen, trots op de foto, in de verte zagen we dolfijnen terwijl we naar de volgende playa voeren. Tegen schemer lieten we het anker vallen. In het bootje met verlichting boven me heb ik t makreeltje gemolesteerd. Jaap heeft hem even in de vriezer gelegd , want we eten hem morgen bij de lunch.Door de verrekijker zag het plaatsje waar we liggen er leuk uit. Gezellig naar de lichtjes op de kant gekeken en daarna naar ons bedje, want onze luikjes begonnen al aardig zwaar te worden.
Maandag 11 juli Cangas naar Vigo, Spanje
Jaap heeft ons naar de kant gebracht. Leuke plek, heel veel winkels. B en M hebben lekkere gebakjes gekocht en ik brood en vers fruit. De aardbeien zijn hier diep rood en heerlijk, we smikkelen er dagelijks van.
Jammer, laatste plek met onze kinderen. Havenmeester gezocht, was n boot op de kant aan het afspuiten.
Ook in deze haven ligt n Ned. schip wat ook naar de Carib gaat. De schipper heeft dus een fikse hersenschudding opgelopen bij een val op loopplank van de haven.
Leuk gewinkeld met elkaar en ’ s middags het gevangen visje gegeten, was best lekker. ’s Middags even een leuk tentje uitgezocht, want we gingen uit eten. Hadden een menukaart met plaatjes en vertaling in het Engels. Dat is handig! Dachten we… We bestelden paella, zwaardvis, zalm. Vroegen er een grote fles witte wijn bij. Si si, wat kregen we … Geen wijn, wel water. Probeerden het nog een keer bij de jongere ober, was niet echt n snuggere.. Wat kregen: wijnazijn voor over het eten.. Ook kregen we zomaar een heerlijk voorgerechten. Ik begon er gelijk in t snijden, in allemaal partjes, zodat we er allemaal van konden eten. Kwam die jongere ober, raakte n beetje in paniek, had het bij de verkeerde tafel afgeleverd. Er waren maar 2 tafeltjes bezet, hoe moeilijk kan het zijn! Moet nog even oefenen. Het eten was heerlijk. Toen het toetje bestellen ging ook niet helemaal goed, maar ach we hebben lekker gegeten en lol gehad. Nog even geFaceTime met het thuisfront en was het weer bedtijd. Je komt echt tijd tekort.
Dinsdag 12 juli Vigo naar Moana, Spanje
Vroeg wakker om het invulformulier naar de havenmeester te brengen. Bleek n superluxe havenkantoor aan de andere kant van het restaurant te zitten! Vorige keer moest ik in een ander gebouw zijn met een aftands kamertje.
Deze haven is een soort Veerhaven zoals we in Rotterdam hebben.
Vanmorgen werd de koffer ingepakt, wat niet makkelijk was. Ontbeten en ja daarna moest het er toch van komen…naar het treinstation. Koffertje achterop het fietsje gebonden, want t was n aardige tippel, bergje op. Waren ruim op tijd in het nieuwe treinstation. Op Google maps was het nog n bouwput, dus hielden ons hart vast waar we terecht zouden komen. Jaap had de plattegrond goed bestudeerd en bracht ons in 1 keer ernaartoe. Ongelofelijk toch, ik zou dat ook graag wel kunnen! Afscheid genomen van B en M en de Gadis opgezocht, boodschappen gedaan en even gebeld naar onze ouders. Gedag gezegd bij het Nederlanders schip en , kaartjes uitgewisseld. Voor anker gegaan, baai tegenover Vigo,mooie baai. Liggen lege oude mosselvlotten. Even schoon schip gemaakt en het beddengoed gewassen. ’s Avonds kregen we bericht dat onze bemanning weer veilig thuis zijn gekomen.
Woensdag 13 juli van Moana naar Panjon nabij Baiona, voor anker. Spanje
Langs Vigo naar Panjon, tegenover Baiona, gevaren. Alles heerlijk kunnen zeilen. Kwamen langs eiland Cies, kon beide eilanden mooi zien liggen met de vuurtoren bovenop de berg. Waar wij met z’n viertjes hebben gestaan. Leuk om het pad te zien naar de vuurtoren.
Ziet er hier aardig nieuw uit, veel appartementen. Na het avondeten naar de kant gevaren. De truc met het klapankertje weer gedaan, ging prima. Lekker gewandeld en nieuwe molen gehaald voor de vishengel.
Vanavond samen er weer nieuwe vislijn op opgewonden. We kunnen nu weer met 2 hengels vissen, we kunnen er een hele grote mee vangen. Nu nog n grote haak kopen om ze mee aan boord te sleuren. Zie je het voor je?!
Donderdag 14 juli Voor anker bij Panjon nabij Baiona
Vanmorgen uitgeslapen.Ontbeten in het zonnetje en snel naar de kant, nu is de temperatuur nog n beetje te doen en de winkels zijn nog allemaal open. Er zijn hier 2 supermarkten, eentje zonder licht en koeling en eentje met. Beetje vreemd. We hadden niet veel nodig, maar vers fruit en brood is altijd lekker. Aan boord wat gedronken en is Jaap begonnen met de propjes aan dek, want zoals Jaap al bij de berichten schreef: Het is vandaag propjesdag.
Propjesdag
Een hele klus en dat op een heet dek… In het teakdek zitten ongeveer 6000 schroeven om het teak mee aan de boot te bevestigen. Die worden er wat dieper in gedraaid en opgevuld met een houten propjes teak. Door slijtage laten er wat los of slijten ze eraf. Dan moet Jaap de restjes eruit peuteren en de schroeven eruit draaien, schoonmaken en er weer indraaien. Propjes maken en deze er 1 voor 1 in lijmen, daarna ze schuren zodat ze even hoog als het dek worden. Daar is hij heel de dag zoet mee. Ik heb ook n leuke klus…Ik neem het leer dat om de spanners van de verstaging zit onder handen. Hadden we in de slaolie gezet, maar plakken nu vreselijk. Dus dat wordt boenen. Een vies klusje, maar het knapt wel op. Ik iets minder, zit natuurlijk onder de vlekken.. En Jaap die is nog gewoon schoon. Hij trekt geen vuil aan.
Na afloop even n stukje lui varen met ons bij bootje (Trixi) met een koud blikje cola. Das genieten! Jaap ging richting oceaan. Ik zei je gaat toch niet helemaal naar de oceaan? Paul en Yvonne redden ons wel, zitten ook op de oceaan richting Azoren; antwoordde Jaap. Vast wel..
Af en toe varen of zwemmen er Spanjaarden langs die vragen hoe laat het is. Van een Nederlandse jongen horen we dat dit strand bekend staat als het mooiste strand van Spanje.
Vrijdag 15 juli Strand Panjon nabij Baiona.
Trixidag.
Onze bijboot Trixi is verdrietig, d’r stootrand wordt plakkerig, nee niet zomaar plakkerig, nee ernstig plakkerig. Dit komt door de warme Spaanse zon en UV stralen. In de Carib wordt het straks nog erger, dan gaat zij zelfs zielig kijken. Wat geadviseerd wordt is om een beschermhoes aan te schaffen om over de tube en de stootrand te trekken. Dus wat hebben we vandaag gedaan? We hebben de naaimachine in de kuip op tafel gezet, alle ramen open gezet, het luifeltje erop en zijn we een hoes gaan naaien. Voor ons vertrek hadden we een tweedehands hoes voor de Genaker gekocht. Deze was te groot, dus hebben we hem ingekort. Wat we over hadden hebben we bewaard, kun je altijd wel ergens voor gebruiken. Ja vandaag voor Trixie. Opengeknipt op maat gespeld en genaaid. Hier en daar wat aanpassinkjes en handige ideetjes van Jaap. Met wapperende haartjes zat ik de hele dag te naaien, heerlijk zo’n windje. Behalve vanmiddag, geen wind, dan worden de haartjes plakkerig van het zweet…maar nog even doorzetten! En nu heeft Trixy een mooi witte hoes. Zo voelt Trixy zich weer helemaal Toppie.
Trixihoes
Zaterdag 16juli voor anker net naast de jachthaven van Baiona.
Vanmorgen heb ik Jaap naar boven gehesen om te knippen en te …. Nee niet scheren maar naaien. Tijdens het zeilen zagen we dat er aan de Genua wat draden aan het zeil hingen. Deze waren waarschijnlijk bij het naaien van de naden niet warm gemaakt of gezigzagd. Eerst heeft hij alle losse draden netjes afgeknipt en zag dat er ook een klein naadje aan de buitenkant van het zeil los zat. Dus is hij met het handnaaimachientje hoog in t zeil dit gaan repareren. Dit handnaaimachientje hadden we n paar jaar geleden op de HISWA gekocht en werkt prima. Het zat gelukkig aan het uiteinde van het zeil, want je werkt met dit machientje aan 2 kanten. Er stond geen wind dus konden we het Genuazeil mooi strak aantrekken. Jaap moest alleen niet de verstaging aanraken, die was al behoorlijk heet,’ s morgens om half 10!
Even later naar de overkant gedreven. Het uitzicht kunnen we nu wel dromen en in het weekend loopt het strand helemaal sjokvol. Het water is hier zo helder, dat je het anker naast de boot zag liggen op 5 meter diepte.
Er liggen hier nog meer Ned zeilschepen voor anker: de Matsya n Bestevaer van 18 meter en Zanzibar, n catamaran. Beide schepen gaan ook naar de Carib, maar denken eerst naar Suriname te gaan, als het veilig is nu met alle ontwikkelingen daar. Beide schepen hebben langer de tijd dan wij.
Met de fietsjes in het bootje naar de kant geweest om even wat vers brood te halen. De supermarkt is te vinden: bij het fjord, oversteken en de brede straat uitlopen, bij de rotonde rechts af. Zit supermarkt Fioz. Markt vindt je bij Calle Carabela la Pinta. In de haven dichts bij het fjord zie je n Replica van de Pita van Columbus, het schip waar hij America mee heeft ontdekt. Ook kun je hier n mooie wandeling maken naar n groot fjord en bovenop de berg staat het standbeeld van Maria, route te halen bij het VVV. Misschien morgen. Het was al leuk om hier even rond te fietsen. Rond het Trixi zwommen allemaal vissen. De nieuwe hoes over het bootje blijft goed zitten.
Het is momenteel half 10 in de avond en we zitten op het voordek in de schaduw vd mast en de zeilzak. Het is anders niet te harden, geen zuchtje wind en nog steeds n pittig zonnetje, het is echt zo warm. Als je aan dek wil doe je je slippers aan, anders verbrand je de zolen van je voeten.
Lekker geleund tegen de zeilzak met n koud colaatje en n zoutje erbij, te genieten van het uitzicht op n berg volgebouwd met allemaal huisjes. Je ziet weggetjes langs de berg lopen waar kleine autootjes rijden. Bovenop de berg is het nog helemaal groen. Op de kade lopen veel mensen en het strand zit nog behoorlijk vol met zonnende mensen. Sommige badend in het water en heleboel gekleurde parasolletjes. In de verte hoor je gezellige muziek en zie je geregeld suppende mensen langs de boot voorbij komen. Op een soort surfplank staan ze en bewegen zich voort met een peddel.
Van het flottielje ontvingen we mail dat op 28 mijl na ze op de helft zitten van de oversteek Lissabon naar de Azoren. Leuk om nog steeds contact met ze te hebben.
Even lekker douchen en naar bed. Dan valt pas op dat de lifemuziek in de stad nog volop aan de gang is. We liggen net in bed of ja hoor: vuurwerk. Hup er weer uit en samen in de kuip van het vuurwerk, wat op de kade bij de jachthaven wordt afgeschoten, zitten genieten. Echt mooi vuurwerk.
Vuurwerk
Zondag 17 juli van Baiona naar eiland Cies playa bij L de St Martin.
Vanmorgen werden we wakker van een blusvliegtuig wat hier water kwam halen in de baai. Echt heel dichtbij. Mooi om te zien. Er hangt hier een hele mist van rook. Ergens in de bergen in de buurt is er brand. Niet ver, want het watervliegtuig komt steeds al snel terug. Hij maakt eerst n verkenningsrondje boven de baai en maakt daarna een draai en vliegt dan net boven water, dan net erin en pakt water en stijgt weer op. Wat n spektakel om te zien.
Blusvliegtuig
Blusvliegtuig van dichtbij
Ook wordt er een helikopter ingezet met waterzak, maar die haalt het water van de oceaan.
Als we aan dek kijken heeft het vuurwerk van vannacht troep aan dek achter gelaten. Ik spoel het dek af en Jaap doet de afwas. Goede deal toch… Door de warmte droogt het dek waar je bij staat.
De verf van ruitenwisser is een beetje kaal dus geschuurd en gelakt.
Na de lunch was het zo heet in de baai dat we besloten toch lekker te gaan varen naar het kleine eiland naast eiland Cies.
Rustig gezeild, vanuit de baai van Baiona konden we doordat het hoog water was tussen de eilandjes door varen. Bij laag water staat er te weinig water, er liggen daar rotsen onder water. Bij aankomst playa lag het goed vol. Voor anker gegaan en snel even via de website aangegeven welke dagen we hier willen ankeren, anders riskeer je een fikse boete. Na het eten vertrokken bijna alle boten en liggen we nu nog maar met 2 boten.
Mooie plek, in de luwte van het kleine eiland met uitzicht aan bakboord op het kleine eiland met een mooi strand met begroeide berg. Het zonnetje piept nog net boven de berg uit. En aan stuurboord het eiland Cies met uitzicht op de gelopen route naar omhoog naar de vuurtoren en de playa waar we daar met B en M voor anker hebben gelegen. Wat een rust; je hoort alleen de branding van het strand en de vogels in de omgeving.
Maandag 18 juli voor anker eiland Cies.
Vannacht weer vuurwerk, maar dan in Vigo. Grappig dat je de knallen pas na het zien van het vuurwerk hoort , Vigo is best ver hier vandaan. Dit vuurwerk was nog mooier dan in Baiona! Vanmorgen even met het bootje naar het strand van het kleine eiland geweest, maar weinig wandel mogelijkheden. Mooi strand met mooie schelpen. Daarna anker opgehaald en naar Cies gevaren. Het ligt hier al weer goed vol. Jaap heeft de hangmatten te voorschijn gehaald en aan de voorstag opgehangen. Even lui liggen lezen tot er meer wind kwam. Even later zagen we een wolk van zeemist boven St Martin hangen en werd het een stuk koeler.
Zeemist
De mist breide zich uit en even later kon je haast niets meer van je omgeving zien. Ook staat er dan aardig wat wind en is het koud. Kwam ineens een man met n rubberboot aangevaren. N Nederlander die kwam vragen of wij wisten wat het weer gaat doen. Verteld over de Gribfile van gisteren.De rest van de dag en avond dichte zeemist. We varen van plan nog te gaan wandelen, maar je kunt amper zien waar je loopt.
Dinsdag 19juli voor anker eiland Cies
Wakker met weer zichtbaar ons heen.
Vanmorgen met het bootje naar de kant. Landing ging goed en het bootje ver het strand op gesjouwd.
Gewandeld richting camping, hadden ze n kampwinkel dus even vers stokbrood gehaald. Doorgelopen naar een soort dammetje tussen de Atlantische oceaan en een binnenmeertje van dit eiland. Kwamen veel dagjesmensen en campinggasten tegen die van de veerboot kwamen. Over het strand terug naar ons bootje gelopen.
Strandwandeling
Bootje terug gesjouwd naar de branding. Ik sprong erin, maar we kregen toch n golf in het bootje. Gevolg alle spullen nat en ik ook. Ik zag onze schoenen in het bootje ronddrijven. Aan boord bleek het mee te vallen, even alles met zoet water afgespoeld. Ik moet het aan boord springen met golven toch nog even oefenen…
Vandaag heb ik een andere man…heeft de tondeuse te hand genomen. Was wel nodig, zijn baard werd zo lang dat hij begon om te krullen.
Morgen verlaten we Spanje en varen we naar Portugal waar we de komende tijd veel in havens zullen liggen. Langs de kust zijn weinig ankerplekken. Zal wel even wennen zijn. Vigo was onze laatste havendag. Was erg mooi hier, hebben hier ook n superfijn gehad, maar Portugal roept ons. Weer even n lekker stuk zeilen ongeveer 30 mijl. We krijgen eind van de week lieve gasten aan boord.
Woensdag 20 juli van eiland Cies Spanje naar Viana do Castelo Portugal
Vanmorgen vroeg uit de veren. Eerste 2 uur op de motor. Daarna kwam er 6 knoopjes wind, dus de GGZ gehesen. Er kwam weer wat meer wind, ook het bazaantje en het grootzeil erbij. Zo zagen we Spanje overgaan in Portugal. Rond 3 uur aankomst Viana do Castelo. Aan de buitensteiger aangelegd, geholpen door de havenmeester. Over de brug, stuk lopen staat een heel sjiek havenkantoor.. Geen WiFi aanwezig en binnen in de haven is weinig plaats. We liggen goed aan de wachtsteiger.
Ziet er hier gezellig uit.
Donderdag 21 juli Viana do Castelo Portugal
Vanmorgen huurauto voor morgen geregeld om onze opstappers, onze dochter en moeder van Mar, bij de luchthaven in Porto op te halen. In het grote winkelcentrum blijk je gratis WiFi te hebben. Dus onze site bij kunnen werken. En beneden zit een grote supermarkt. Dus de voorraad weer aan kunnen vullen. Best een drukke dag gehad, want tussendoor ook nog eens 4 wassen gedraaid, opgehangen en weer opgevouwen. Binnen schoon schip gemaakt. Hier vlak voor is een groot parkeerterrein, wel betaald parkeren, maar is fijn voor morgen.
Vrijdag 22 juli Viana do Castela. Opstappers.
Huurauto opgehaald, een dikke grijze nieuwe Mercedes. Alles werd even uitgelegd en daar gingen we, gelijk de rijksweg en doorgereden naar het vliegveld Porto. Konden het vliegtuig zien landen en even later kwamen ze met 3 koffertjes aangelopen. Het was zo druk dat ik even een herkenbare welkomsgil gaf. We stonden klaar met een boordje met : 2xM en 2 hartjes erbij getekend voor het geval ze ons niet zouden zien…Iedereen stond daar met n bordje en terug naar de boot gereden.
Na het eten gaan onze dochter en Jaap naar het kerkje van Viana do Castela, bovenop de berg. Met natuurlijk het statief om mooie vergezicht foto’s te maken. Met de auto kun je via een heel steil weggetje omhoog de berg op. Overdag kun je met n soort liftje omhoog en weer naar beneden. Je hebt daar n supermooi uitzicht op de stad en de Atlantische oceaan. Daarna lekker zitten kletsen in de kuip.
Viana do Castelo van boven
Zaterdag 23 juli Van Viana do Castela naar Porto do Varzim. Kermis!
Vanmorgen was ieder vroeg wakker. Jaap en ik hebben de auto teruggebracht. Daarna bij hetwinkeltje voor de waterscooteverhuur om 10 uur afgesproken, want Jaap en onze dochter willen echt ‘ n waterscooter uitproberen. Dit is hun kans. Ik tracteer deze keer. Voorbereiding worden getroffen. Maar eerst de zonnebrillen: moest n stoere zijn, dus uit de afdeling stoere brillenkastje werd van alles gepast. Ja de keuze was gemaakt. Ik ben d’r klaar voor mam, hoor ik. Ze staan in de brillenwinkel, zegt mijn moeder lachend.
De broektouwtjes worden aangesnoerd. Stel je voor dat je je broek verliest. Action cam op de pols van dochter vastgesnoerd. We horen ineens een waterscooter voorbij komen. Oh zijn al begonnen, nee ze gaan de boeien neerleggen! Ik maak wat foto’s vd voorbereiding als ze richting gele waterscooter lopen. Ze krijgen schitterende oranje reddingvesten aan. Daarna op de scooter, starten, jachthaven uit manoeuvreren, de rivier op en hup achter de instructeur aan. Heb natuurlijk ook n een paar actiefoto’s genomen. Was een leuk en stoer gezicht, aan de overkant van de rivier voor de boot langs zien we ze voorbij racen. Jaap stuurt en onze dochter zit achterop.
ff scheuren
Ze racen heen en weer, van boei naar boei, ronden deze en racen weer verder met een fikse zeikstraal achter hun. Na 10 min wordt er gewisseld, nu zit onze dochter voorop. Even wennen, want ze hadden afgesproken dat Jaap alleen zou sturen. Maar ze geniet. Met mijn telefoon film ik stukjes, terwijl ma zit te genieten. Zij kan het samen met mij in de kuip goed volgen. Na 20 min varen komen ze alleen met natte voetjes terug. Had verwacht dat ze kleddernat zouden zijn.
Dan losmaken en de Atlantische oceaan op. Buitengaats blijkt er behoorlijk wat wind te staan en deining. Het is kermis op zee. Gelukkig staat er genoeg wind en gaat het lekker snel. Dan komen we voor de kust aan bij het vissersplaatsje Porto de Vazim. Jaap stuurt ernaar toe.Tussen de pieren is het helemaal kermis, maar onze Jaap stuurt de Novatrix rustig en netjes tussen de pieren door en liggen we nu aan een kopsteiger. Even bijkomen, theetje erbij en daarna wat meloen en we kunnen er weer tegenaan. Ma gaat lekker in kuip zitten lezen en Jaap ruimt binnen wat op terwijl dochter en Mar het stadje op de fiets onveilig maken. Even lekker vers fruit gehaald en Melin n hoedje. Best nog wel een stuk fietsen, boulevard uit en bij casino kun je het dorpje in. Bij het benzinestation is een overdekte markt en ertegenover een supermarkt. Op de kade is een skateboardtournooi aan de gang wat goed te horen is. Tegen de avond is het lekker rustig in de haven en maken we plannen voor de volgende dagen. Voor het slapen gaan bekijken we op de grote tv de actioncam-opnames, zo grappig om te zien. Ook even kijken of de foto’s zijn gelukt. Pff gelukkig wel.
Dan duiken we lekker ons bedje in.
Zondag 24 juli Porto do Varzim. Cobbkip
Allen lekker geslapen, een douche en we zijn weer het mannetje. Ontbeten met Portugese broodjes en een gekookt eitje. Onze buurman doet de was, hangt deze op door n lijn door de mouwen van zijn T-shirts te doen. Zeker geen knijpers, zegt ma, maar nee hoor even later worden deze ook tevoorschijn gehaald. Ma zit te grinniken in de kuip. Jaap en onze dochter willen de haven hier wel overnemen. Het kantoor hebben ze al gevonden. Het kan allemaal beter, mooier en leuker. Het begint bijna op werken te lijken, ik geloof dat Jaap er toch maar vanaf ziet.
Na een behoorlijke wandeling, met onderweg op een terrasje een ijsje te hebben gegeten, weer lekker aan boord.Lekker wat gedronken en daarna de Cobb opgestart. Onze kip was eigenlijk wat te groot, maar het lukte toch om de deksel erop te krijgen.
Na 2 uurtjes was de kip klaar voor consumptie, maar eerst nog even van vers fruit een fruitsalade gemaakt. Gebakken aardappeltjes met spekjes erbij en natuurlijk onze Portugese rosé. Toen ons buikje vol was even pauze, uitbuiken en daarna ijs met vruchtjes. Ja en dan komt helaas de afwas.
Maandag 25 juli Van Porto do Varzim via Porto Lexioes naar Porto. Vieuw!
Porto Varzim is een fijne haven, vrij klein, prima onthaal door Maria de havenmeester, leuk stadje erachter, betalen bij vertrek en goedkoop! Maar we gaan verder, we willen naar Porto Lexioes, makkelijk voor vervoer naar vliegveld. Op zee is er alleen wat oceaandeining en is het lekker rustig zeilen.
Als we in de buurt van de haven van Lexioes komen zien we een raffinaderij. Die gaan we gelukkig voorbij. Als we tussen de pieren door zijn komen we in een grote haven met n terminal, containers en vissersboten. We varen richting jachthaven en kijken waar we kunnen liggen. Bij het bord receptie natuurlijk. De haven ziet er n beetje oud en vervallen uit en je ligt in een warme put, omheind door hoge kademuren met grote containers op de kade die af en aan worden gereden.De Marineoffice is gesloten, siësta tijd. Dus weer terug naar de boot. Onze opstappers en wij vinden het hier niet zo, zo dicht bij de containers. Dus maken we weer los en gaan verder. Porto is toch dichtbij.
We zien in de verte al de grote brug over de rivier Douro van Porto, net ervoor is de jachthaven. Is wel wat anders dan de vorige ongezellige haven. De havenmeester komt ons met zijn rubberboot tegemoet. Jaap vraagt n plek met een vieuw, speciaal voor ma. De havenmeester dacht dat Jaap wilde tanken (fuel). Nogmaals even uitgelegd en mogen we langs een lange steiger liggen. Prima plek om lekker om je heen te kunnen kijken. Jaap en onze dochter gaan met het bootje naar het havenkantoor, anders moet je een behoorlijk eind lopen. Ze blijven lang weg, krijgen zelfs een rondleiding en veel informatie. Jaap en M gaan op onderzoek uit met het bootje over de rivier. Het blijkt allemaal toch wel ver weg te zijn en we willen morgen met n dubbeldekkerbus, site seeing, de stad gaan bekijken. Hebben we gelijk alles gezien en kunnen we gewoon lekker blijven zitten.
Het is erg warm, de ramen vd kuip hebben we weid open. Je kan wel blijven kijken naar de kant, er is zoveel te zien. Ma is er stil van, zit helemaal te genieten. Je ziet steeds weer wat anders. Een berg met een vissersdorpje. De volgende berg heeft weer andere huisjes. Bootjes varen af en aan. Morgen nemen we een taxi naar de Yellowbus. We kunnen met de Novatrix even naar de pompsteiger varen, zodat ma niet helemaal om hoef te lopen en dan weer even terug te varen. Dat is het plan. Het voelt als een schoolreisje!
‘s Avonds zitten we gezellig in de kuip naar alle lichtjes op de kant te kijken en zie je ook alle steile weggetjes omhoog de berg op. De grote brug is mooi verlicht. Een vliegtuig met lichtjes komt vlak over. Het vliegveld is natuurlijk in de buurt.
Dinsdag 26 juli Haven van Porto. Portugal. Schoolreisje
Vanmorgen kregen we verse broodjes van de haven. Hebben we onze lunch van gemaakt, schoolreistasjes worden gevuld, want we gaan city sight seeing.
Na het ontbijt overgevaren naar de tanksteiger, waar de havenmeester al klaar stond om de lijn aan te pakken en kreeg ma zelfs een handje van hem met van boord stappen. Terwijl Jaap en ik weer terugvoeren naar onze plek om daarna om te lopen, regelde onze dochter bij het havenkantoor de taxi. We vonden onze opstappers in de loungebanken in het havenkantoor. En al gauw kwam de taxi ons ophalen, die ons naar The Yellow bus stop bracht. Vlakbij de portproeverij van Sandeman. Porto staat bekend voor het maken van Port. Er kwamen heel wat rode bussen langs, die maakte een korter rondje. Wij gingen voor de Yellow bus! Eindelijk kwam hij dan.
Het is een dubbeldekker, met open dak. Daarboven wilden wij natuurlijk zitten en er was nog precies genoeg plek voor ons.
We hadden oortjes van de buschauffeur meegekregen die je in de stoel voor je kon prikken. Als je het display op 9 zette kreeg je alle informatie over Porto in het Nederlands.
De oortjes waren niet echt van beste kwaliteit, maar dat kon de pret niet drukken. Schitterend weer, petjes en hoedjes op tegen de zon en wordt je ook nog rondgereden! Werd er even niets verteld dan kreeg je schitterende Portugese muziek te horen. We hadden goed zicht zo bovenin. Je moest niet te lang zijn, want op sommige plekken liep er een bovenleiding van de tram.
Af en toe even wachten als er iemand wilde in of uitstappen. Ik hoorde achter mij een schaterlach van ma als er n man eerst z’n oortjes vergat uit de stoel te halen toen hij uit wilde stappen en daarna ook nog z’n kop stootte. Beetje achter de hand lachen ma…
Mooie gebouwen, sommige bekleed met tegeltjes met mooie afbeeldingen, diepe afdalingen en ook weer behoorlijke beklimmingen. Mooie uitzichten, zelfs op de oceaan. Zo kon je rustig heel de stad zien, zonder zelf te hoeven sjappelen. Als ik achter mij keek zag ik 2 vakantiegangers zitten 1 met n strohoedje en n grote zonnebril en naast haar eentje met n wit petje ook met n zonnebril rondkijkend en genietend van hun omgeving. Wat was er veel te zien. Wel armen binnenboord houden anders had je kans om achter n boomtak te blijven hangen of schraapte je langs n muur.
Bijna aan het eind van de tour zijn we uitgestapt om te lunchen, op een bankje aan het water tegenover de jachthaven en weer even later weer op de bus gestapt.
Bij ons beginpunt uitgestapt, nog even langs wat kraampjes gelopen. Daarna heeft Onze dochter in haar beste Portugees de taxi gebeld. We kregen nummer 90! We zagen heel wat taxi’s voorbij komen en inderdaad stond rechts op hun nummerbord n nummer. Nummer 93 kwam langs en die zei dat we met hem mee konden. Even keren en werden we voor de special price weer bij de jachthaven gedropt, netjes voor de deur van het havenkantoor. Volgens de havenmeester was het naar de opstapplek van de yellow bus een uurtje lopen, als je doorliep een half uur. Nou dat was zeker op rolschaatsen, want het was een behoorlijk stuk rijden.
Daarna weer de Novatrix naar de tanksteiger gevaren waar onze bemanning al weer klaar stonden om op te stappen en om weer naar onze ligplaats te varen. Even aanleggen en he he we waren weer lekker thuis. Bakkie leut erbij en ma was weer lekker bij de mensen. Ze had genoten, wij ook.
Broodjes en gebakjes bij de bakker gekocht, nou ja bakker: n eettentje wat ook gelijk n bakkertje was.
Koffers werden ingepakt en 3 wekkers gezet, want we moeten er om 5 uur uit. Wat zijn deze dagen voorbij gevlogen, gelukkig hebben we de foto’s nog…
Voor de laatste keer moeders bedje opgemaakt en dan lekker de oogjes toe.
Woensdag 27 juli Haven van Porto. Portugal
Met dichte mist werden we wakker, lekker vroeg , om 5 uur ging de wekker dus ook vroeg ontbijt en de truc met de tanksteiger weer gedaan om bij de taxi te komen en weg waren ze. We lagen weer net aan de steiger of kregen al bericht dat ze op het vliegveld waren aangekomen.
Er is is hier een heel lang wandelpad langs de rivier de Douro, helemaal naar de volgende brug. Wij dachten deze lekker uit te fietsen, maar er stond helaas n bord dat het verboden was voor fietsers, die moesten gewoon op de weg. Zagen we gisteren in de taxi al, best gevaarlijk met al die bochten en langs sjezende auto’s. Toch maar doen!
Gefietst naar de 2e brug. We wilden natuurlijk helemaal omhoog. Via steile weggetjes, straatjes en trapjes omhoog gelopen en met onze fietsjes omhoog gesjouwd. Kwamen bij het beginpunt van de gondels die je langs een staaldraad van boven naar de beneden konden brengen.
Stonden we zo maar heel hoog bovenop de brug. Dit is een brug met 2 verdiepingen met bovenlangs een voetpad en waar ook de metro overheen rijdt. Onderste verdieping, begane grond, is vlak boven het water, kun je ook wandelend erover, met de auto of met de bus.
Douro
Bovenaan : Wat n vieuw! Bleek nog hoger het Mosteiro de Serra do Pilar te zijn. Een mooi soort kerk met een oude kazerne eraan vast gebouwd. Dus nog maar hoger, steil omhoog gelopen, n nog mooier vieuw over de rivier de Doubo en kon je de andere bruggen ook zien. Jaap heeft er een mooie Panoramafoto gemaakt.
Gisteravond zagen we op de waterkaart dat deze rivier door Portugal heen loopt helemaal tot aan Spanje. De berg is aan de ene kant helemaal volgebouwd met huizen, waar je smalle straatjes hebt die heel steil omhoog lopen, vaak met trappen. Veelal hangt er was buiten en beneden voor de deur staan uitnodigend tafeltjes met stoeltjes om je uit te nodigen om bij de piepkleine restaurantjes wat te eten. In de kleine straatjes is het lekker koel, omdat daar de hete zon niet bij kan. Aan de andere kant van de brug is het te steil om veel te bouwen.
Over het bovenste deel vd brug gewandeld, best hoog, naar de andere kant van de rivier. De Italiaanse gondels voeren af en aan over de rivier. Aan de overkant is een groot deel overwoekerd door die mooie planten met paarse bloemen. Er hebben daar ook huisjes gestaan, maar zijn niet meer te zien door de bloemen. Stel dat je daar n vakantiehuisje heb en je gaat n jaartje er tussenuit. Kom je na n jaar terug, is je huisje onvindbaar, overwoekerd.
We gaan verder, komen bij n groot plein waar we gister met de Yellowbus langs zijn gereden bij Cathedraal Paco Episcopal. Fietsjes vastgemaakt en naar binnen. Een Kathedraal met van binnen de muren met gouden tierelantijnen bekleed en verschillende beelden.
Te lelijk om mooi te zijn, wel imposant. Maar weer verder op de fiets,, beneden zien te komen. Via allerlei trapjes en kleine steile straten staan we beneden ineens voor de tunnel (van gisteren). Deze uitgelopen kwamen we vlakbij de kraampjes uit, langs de rivier, echt een mooie lunchplek. Lekker op een bankje zitten genieten van de omgeving en life muziek van 8 enthousiaste muziekanten. Wil ik n foto van Jaap maken zitten we gewoon voor Café Sport van Peter..
Deze heb je ook op Horta, op de Azoren. Zo leuk. Weer de brug over, maar dan onderlangs. Het looppad was erg druk, dus gaan we op de weg fietsen, tussen de auto’s. We komen heelhuids aan de overkant. Weer naar de boot terug gefietst, onderweg bij het bakkertje nog even broodjes voor morgen gehaald. Geen idee waar er hier n supermarkt is, we hebben nog wel wat aan boord…
Kwamen langs de wasplaats van het vissersdorpje.Een gebouw met binnen grote baden met brede randen waar vrouwen hun was met borstels staan te boenen. We hadden al steeds vanuit onze kuip aan de overkant heel veel was zien hangen aan de waslijnen. De was was ’s avonds steeds weer weg. De vrouwen doen hier dus de was en hangen deze daar ook op. Kan ik me voorstellen, want de straatjes zijn veel te smal om een wasrek op te hangen. Is ook geen gezicht bij al die restaurantjes natuurlijk. Mysterie waslijnen ook weer opgelost. Ik hang mijn was toch maar liever gewoon aan boord..
Ik draai aan boord lekker wat wasjes, is zo droog en maak ook even de badkamers weer lekker schoon. De bemanning is weer veilig thuis in Nederland. Hoop dat ze net zo genoten hebben als wij.
Donderdag 28 juli van haven van Porto naar Figueira à Foz (60 mijl) Portugal
Om 7 uur vertrokken, gelukkig geen zeemist. Op zee helaas geen wind, wel zon en heel veel deining en niet zo’n beetje ook. Kermis en dat op de motor. Pas na 5 uur motoren kunnen we GGZ hijsen. Kan n paar uurtjes en dan weer de motor aan. Om 19.00 uur leggen we in de haven aan bij het havenkantoor, geholpen door n vriendelijke havenmeester. Eerst even inschrijven en dan krijgen we n plaats toegewezen. Met Roger, klein magneetstripje,waar Roger opstaat, kunnen we daar door het toegangshek. De havenmeester geeft nog allerlei tips om heen te gaan zoals de overdekte markt en Coimbra, een stad te bezoeken met de trein, het treinstation is hier vlakbij, en varen we naar onze plek. Na het avondeten lekker van ons uitzicht zitten genieten. Ziet er hier leuk uit, uitzicht op parkje met palmbomen. Figueira à Foz betekend vijgenboom aan de monding van de rivier de Rio Mondego.
Vrijdag 29 juli Figueira à Foz ,Portugal Havendag
Heerlijk geslapen, ontbijt met de broodjes uit Porto. We pakken de fietsjes en gaan de omgeving verkennen. Aan het eind van de boulevard zijn een paar winkeltjes en een duikwinkeltje. Er zit een vissportwinkel, waar je hengels kunt kopen. Misschien ook wel zo’n haak waar je grote vissen mee binnen kunt loodsen! Jaap vindt het niet nodig. Hopelijk krijgen we er geen spijt van.
We komen langst het breedste strand van Europa.
Wat n strand, zoiets heb ik nog nooit gezien! Om bij het water te komen hebben ze wel soort paden gemaakt van steigerhout. Een hele wandeling om überhaupt bij het strand te komen. Nu is het strand nog leeg, zal vanmiddag wel vol lopen, want het is nu al warm. Dan op naar de plaatselijke markt. Middenin de stad is een gebouw waar je 4 ingangen hebt, kom je in een grote hal vol met standjes met fruit, groente, bloemen en vis. Rondom kleine winkeltjes waar je bakkertjes en slagers vind. Kies lekkere broodjes, kost hier geen drol. Ziet er keurig uit. Eerst maar even onze fruitvoorraad aanvullen. Je mag zelf n zakje vullen, het wordt voor je afgewogen en voor je apart gelegd, ben je klaar dan reken je af. Een vriendelijke mevrouw helpt me. Uit het plafon komen slangen waar n douche aan vastzit. Als ik kersen pak, voel ik dat ze n beetje plakken. Ze vraagt in het Portugees of ze ze af moet spoelen en wijst naar de douche. In mijn zakje kersen doet ze het water en bindt het dicht. Thuis zijn de kersen hierdoor lekker schoon.
Op naar de vis. Is trouwens wel een leuk gezicht wat er allemaal wordt gekocht. Zelfs hele inktvissen. Alles wordt netjes afgespoeld. De zalm ziet er goed uit en weet ik ook goed klaar te maken. Dus kies ik 2 grote moten zalm. Met 3 tassen vol gaan we richting haven, maar waar is n supermarkt voor het zuivel? We komen langs het havenkantoor en vragen het de havenmeester. Doorrijden tot het benzinestation, richting station, daar links af. Eerst brengen we onze boodschappen naar de boot. Dan op weg naar de supermarkt: Pingo doce. Ja hoor daar is hij, fietsen op slot. Als je om je heen kijkt zie je n oud vrouwtje aan n regenpijp haar koopwaar ophangen:rokjes. Over de hekjes van de supermarkt hangt n mevrouw bh’tjes op in allerlei maten. Heel apart, maar iedereen lijkt dit normaal te vinden. Dus stappen we naar binnen, best n grote supermarkt met van alles te koop. Onze tassen zijn weer goed gevuld. Roger haal ik tevoorschijn en zo kunnen we door het hek. Terwijl ik de boodschappen opruim gaat Jaap de boot boenen.
Dan is het tijd voor de lunch: verse broodjes met aardbeien, tomaat en Nederlandse belegen kaas, uit eigen voorraad. Heerlijk zo’n voorraad in het vooronder. Verse melk erbij en we genieten van onze verse lunch op onze schone boot, in de kuip, in de schaduw van onze luifel. Wat n leuk plaatsje, vol met palmbomen, mooie boulevard met gezellige winkeltjes nabij de kade. We besluiten het de komende uurtjes even rustig aan te doen en vanmiddag verder te kijken. Jaap bekijkt de gribfiles, de wind voor de komende dagen en de plaatsjes die we aan kunnen lopen. We hoeven morgen niet vroeg te vertrekken. Alles om mij heen gaat in een rustig tempo, is logisch, want het is hier rond de 30 graden en gaat de versnelling automatisch n tandje lager.
Ons 4 uur gaan we nog n rondje fietsen. Eerst maar richting het brede strand. Als we daar aankomen zien we dat er over het strand een fietspad is aangelegd. Dat wordt hem natuurlijk. Fiets je zo maar over het strand, aan de ene kant strand en aan de andere kant n groot strand. Mensen lopen vanaf de boulevard over steigers richting t strand om dichtbij de zee te komen. Wij lopen ook een stuk mee, zijn benieuwd hoe vol het daar is. Ja, vol is het! Ook kun je parasols huren die je opzet en daarna kun er n tentje van maken zodat je uit de wind zit. Of dat wil! Echt niet denk je, wat n hitte, toch zie ik mensen bakken in de hete zon, zonder wind. Hoe houden ze het vol?!
We rijden verder, aan de boulevard komt geen eind, op n gegeven moment keren we toch maar om, straks rijden we nog terug naar Porto! De ellenlange boulevard is bekleed met kleine steentjes met n leuk patroon. Ziet er zo mooi uit. Overal staan grote 4 sterren hotels met uitzicht op het strand. We slaan links af, dat wordt klimmen. Is met de fiets niet te doen, dus te voet, voel je goed in de kuitjes. Komen langs het casino. Mogen weer holletje af en weer holletje op etc.. We gaan lekker naar de boot. Doe lekker ijs in een schaaltje met verse aardbeien en slagroom. Wat hebben wij het toch slecht, zeggen we grinnikend tegen elkaar.
Na n uurtje ga ik de zalmmoten voorbereiden en stop deze in de oven. Hij was heerlijk!
Zaterdag 30 juli Van Figueria da Foz naar Nazare
‘s Middags vertrokken i.v.m. gunstige wind. Lekker gezeild. Kust verandert hier van een lange strandkust naar stoere rotskust met af en toe een vallei met een strand. Hier zie je dan van bovenaf een weggetje naar beneden lopen naar het strand. Als we tegen achten afslaan naar Nazare is het een mooi gezicht naast ons, een grote rots die afgescheurd lijkt, waardoor je alle soorten lagen steen ziet.
Je hebt hier 2 havens,eentje is er privé en de ander voor gasten. De laatste ziet er niet echt aantrekkelijk uit. We leggen aan aan n krakkemikkige steiger.De havenmeester werkte niet in het weekend en de omgeving zag er troosteloos uit. Je kunt merken dat we steeds meer zuidelijker gaan, het is tegen half 10 donker.
Zondag 31 juli Nazare naar Peniche.
Als we wakker worden zien we dat er in de haven nog een schip bij is gekomen. We moeten even goed kijken om te ontcijferen wat het is. Een grote catamaran, maar zonder grote mast. Wel n geïmproviseerde mast. Later horen we dat het de Commodore was, n bekende catamaran die heel wat records heeft gebroken.
Wij zijn naar Peniche gevaren, lekker gezeild met de Genaker totdat we een krak hoorden. De halshoek scheurde doordat het regulier lijntje brak in het voorlijk. Gevolg onderlijk scheurde uit het zeil en de halshoek lag er helemaal uit. Snel binnen gehaald en de MPS gehesen. Hadden we net 10 min opstaan begon het ineens harder te waaien, dus weer binnengehaald. Ach zo blijf je lekker actief. Voor Peniche ligt n eiland Berlenga waar heel veel passagierbootjes heenvoeren om dagjesmensen daar af te zetten, is leuk om te bezichtigen. Ze varen af en aan. Grote soort vissersboten, kleine vissersbootjes die klapstoelen hebben neer gezet en grote Ribs, waar de mensen regenpakken aankrijgen. Er staat hier een fikse deining op zee en als je dan wind tegen heb kun je behoorlijk nat worden.
Het lijkt een beetje op Helgoland. Het is vandaag bewolkt en fris op zee, even wennen om van alles weer aan te hebben. Ook in Peniche is de havenmeester vrij, wel komt er douane op de steiger om alle gegevens op te nemen. Het is n leuk dorpje, alleen jammer dat je geen pasje hebt van het hek. Ga je door het hek, kom je niet meer terug bij je boot! Dan morgen maar.Ook hier is kermis op de kant. We halen onze Singer voor de dag en starten met de reparatie van de Genaker. Morgen verder.
Maandag 1 augustus Peniche.
’s Morgens om half 5 horen we n vreemd geluid. Blijkt er n schip langszij bij ons te gaan. Snel eruit, want het zijn Fransen. We hebben de ervaring dat Fransen maar raak varen. Even geholpen, want er staat veel wind. Als wij ‘s morgens opstaan willen ze voor ons liggen, we helpen even. Daarna de havenmeester opgezocht. Er zijn hier op de kade 3 soort kiosken. Allen om kaartjes te kopen om over te varen naar t eiland. Bij de tweede kiosk heeft de havenmeester ook een heel iel hokje. Alle gegevens zijn door de douane al netjes voor hem ingevoerd in de computer.Alleen staat erin dat onze dochter en mijn moeder nog aan boord zijn. Hebben ze toch iets van n centrale administratie . Het kaartje van het toegangshek krijgen we voor €30 borg mee en 2 sleutels voor toilet en douches. Aan de achterkant van zijn gebouwtje zien we 2 verroeste deuren. Gelukkig hebben we alles aan boord en is de haven niet duur. Afrekenen voor vertrek.Het merendeel van boten die aankomen zijn Frans en die douwen hun schip met een lekker vaartje overal tussen. Je ziet dat de schepen tegen de steiger aan worden gejast.Na gisteren n stuk genaaid te hebben op de Singer gaan we vandaag verder. Wat n karwei, het verdient niet de schoonheidsprijs, maar ziet er weer stevig uit. Jaap zegt dat we die maar in het donker moeten voeren. Tegen donker komt er weer een Frans schip die vraagt naast ons te mogen liggen. Dus weer geholpen. Bleken zijn vrouw en zoon erg zeeziek te zijn geweest. Willen graag douchen dus heeft Jaap de sleutels en toegangspasje uitgeleend. Ze waren versleten. Als we in bed liggen horen we heel de nacht een lijn bij hun tegen de mast aan slaan. Pas om 7 uur ‘s morgens wordt hij strak getrokken. Wordt je niet blij van de hele nacht dat getik naast je.
Dinsdag 2 augustus Haven Peniche naar voor anker buiten Peniche.
Naar de supermarkt die de havenmeester op het plattegrondje heeft aangegeven gefietst . We fietsen het terrein af, dan 1 e rotonde rechts, doorrijden tot volgende rotonde rechtdoor, is het aan je linkerhand. Een soort winkelcentrum met een soort bazaar waar een Chineesje van alles verkopen, een soort Action. We zien daar 2 strandwieltjes die we eventueel aan ons bijbootje kunnen monteren, makkelijker om het strand op te rijden dan te sjouwen. Hebben we al bij verschillende andere bijbootjes gezien. We moeten alleen nog een slimme manier bedenken. We kopen nog wat kleine dingen en n rieten hoedje voor mij, met n elastiekje eraan, voor onder de kin door. Handig, waait hij niet af. Ook is er n grote supermarkt dus weer even lekker wat in kunnen slaan. We binden het op onze fietsjes en hups fietsen we weer op de grote weg richting haven. Ik verlies bij mijn nieuwe hoedje, handig he als je t elastiekje niet gebruikt…Lekker naar boord. Het wordt steeds drukker om ons heen en we zien de bui alweer hangen. Hebben geen zin om weer zo’n Franse boot naast ons te hebben. We downloaden nog even n Gribfile en maken n grove planning voor de Algarve en besluiten buiten de haven voor vannacht voor anker te gaan. Nog even de havenmeester betalen. Dus ik ga op weg en hou de handheldmarifoon bij de hand zodat Jaap me weer binnen het hek kan laten. Dacht je … Havenmeester werkt maar n paar uurtjes, is er weer om 16.00 uur. Dus weer terug aan boord en later lukt t wel en gaan we lekker voor anker. Redelijk goedkope haven. Daar zien we heel veel bootjes de haven binnenlopen. Nu anderen ons hier zien liggen volgen er natuurlijk meer. Heerlijk, rust om ons heen
Woensdag 3 augustus anker buiten Penich naar Cascais , voor anker in de kom voor de haven.
Vanmorgen rond 8 uur vertrokken. 45 mijl te gaan naar Cascais. Het is bewolkt en koud op zee. We hebben 2 vesten aan over elkaar en Jaap heeft zelfs zijn sloffen aangedaan. Niet te geloven toch. Zegt hij, ik doe het zo op mijn sloffen.We krijgen n berichtje van onze dochter bericht dat het herfst is in Nederland. We bedenken dat het echt lang geleden is dat we regen hebben gehad. Voor t laatst in Camarinas, toen we het flottielje verlieten. Zij zitten nu nog op de Azoren en gaan à.s. Zondag gaan ze weer terug varen richting Engeland. Wat gaat de tijd toch snel.
We hebben n rustig windje en hijsen de nieuwe MPS. We eten heerlijke perziken, zo lekker eet je ze in Nederland niet. De kersen hier eet je ook je vingers bij op. Twee mijl voor Kaap da Roca gaat het wat harder waaien en uit ervaring weten we dat bij kapen het soms goed kan waaien. We houden het nog even in de gaten en besluiten hem toch maar te strijken. Net voor de kaap gaat het echt flink waaien, eerst 25 knopen wind en dan zelfs 36 knopen. We passen onze zeilvoering aan ( Jaap nog steeds op zijn sloffen, gewoon met windkracht 7.) tot we alleen nog maar de bazaan en de kotter hebben staan, gaan we nog 7,5 knoop! En een golven om ons heen.. Voor de wind dan weet je het wel.. Boten voor ons uit hebben het moeilijk en strijken alles en gaan verder op de motor, maar stuiteren hierdoor behoorlijk. Eindelijk ronden we Cabo Rosa en zegt Jaap zo nu wordt het rustiger. Hij heeft het nog niet gezegd of weer 25 knopen. We gaan in de kom voor de haven Cascais voor anker, is er best druk. Nogal logisch, Cascais is wel n superleuke plek. Ligt aan het begin van de rivier de Taag, die langs Lissabon stroomt. We zien het treintje dat naar Lissabon gaat steeds langs rijden. Hebben wij 5 jaar geleden ook in gezeten. Aan de buitensteiger van de haven ligt n mooi wit tallship. Er liggen verschillende oude scheepjes met een blauwe vlag, zal hier binnenkort wel een evenement zijn. Het blijft hier maar waaien, ons anker houdt goed.
Er licht n stuk verder op zee een tanker voor anker die schommelt vreselijk eerst naar bakboord en dan naar stuurboord, constant. Jeetje dat gaat tekeer. Het is tegen 9 uur al weer donker.
Donderdag 4 augustus haven Cascais. Het AKI avontuur.
Vanmorgen naar de haven van Cascais gevaren. Bij het havenkantoor geïnformeerd naar een doe het zelf zaak. De plattegrond werd erbij gepakt. Er was een grote, AKI genoemd, maar die was ver weg vertelde hij. Dan kon je beter een taxi nemen. We kregen een box toegewezen. Was niet makkelijk binnen varen, naast ons in de box lag al een breed Frans zeilschip, achter ons een schip met een flinke ruim uitstekende boegspriet. En wij met onze 15 meter moesten hier netjes proberen in te varen. Ging prima.
Even plannen gemaakt. Bij Google maps zien we dat die AKI wel erg ver weg is, ruim 7,5 km en dat op de vouwfietsjes en met deze hitte, nee toch maar niet.
Er is hier wel een supergrote Jumbo, die wilde ik Jaap laten zien. Zoiets als die grote supermarkten in Frankrijk. Dat vinden wij altijd leuk, want daar kun je echt van alles kopen. Vijf jaar geleden had ik met een paar andere vrouwen van flottielje per taxi daar boodschappen gedaan.
Wij gingen er op onze fietsjes naartoe. Stonden ervoor, keek Jaap nog eens op de kaart en zei dat naar de AKI de afstand van haven naar Jumbo nog eens 3x was. Viel dus eigenlijk wel mee. Dus hup sprongen weer op de fiets, op de terugweg deden we en wel de boodschappen. Ik had me niet omgekleed, had m’n spijkerbroek nog aan en had geen fles water meegenomen, omdat we toch niet ver zouden gaan.
Dat werd klimmen, dus stevig doortrappen, klimmen, stevig doortrappen, klimmen, stevig doortrappen. Jeetje 7,5 km lijkt niet zover. Ja in Nederland, maar in Portugal is het dus veelal berg op en steil omhoog! Geen fietspaden dus veelal op de weg met racende auto’s naast je. Soms als het voetpad breed genoeg was op het voetpad. Ik zag een paar keer de bus langs komen, maar wist natuurlijk niet of hij bij de AKI zou komen. Onderweg keek Jaap steeds op de plattegrond, helaas stonden niet alle straatnamen erop, maar hij wist het toch aardig in te schatten waar we waren. Op een gegeven moment zag ik een snackbar die open was. Dus daar een grote fles gekoeld water gekocht. Wow, wat is dat dan heerlijk, dat was genieten! Hup weer verder. We hebben veel gezien, allerlei wijken, kleine dorpjes, kleine winkeltjes, heel veel achter hekken blaffende honden en bussen…We moesten nu toch echt in de buurt zijn! Op bijna iedere hoek in Nederland heb je wel een Gamma, hier zit er eentje bovenop een berg! De weg liep dood en ik zag, achter een grote betonnen muur, het grote Cascais shoppingcenter bovenuit steken. De AKI zat daar toch echt in de buurt. Er was in de straat waar we stonden een bedrijfje open, daar zat een aardige mevrouw. Wij naar binnen, ze was verbaast dat we dat hele stuk hadden gefietst. Ze kon geen kaart lezen, hadden wij weer! Ze zat maar te denken hoe we daar konden komen. Ze wilde het laten zien, liep naar buiten en zei dat het aan de linkerkant van het shoppingcenter was. Met de auto wist ze wel, maar met de fiets…. Met de auto lag ze dus maar uit. We wisten het ongeveer en kwamen op 1 of ander manier bij het shoppingcenter aan, maar geen AKI, wel een grote overdekt parkeerterrein! Er liep iemand van de beveiliging, sprak een beetje Engels, die zei dat we door de parkeergarage heen moesten en dan ergens naar links. Gedaan, kwamen we op een ander parkeerterrein met een vangrail van de naastgelegen rijksweg. Daar liep een klein paadje langs, je moet het weten… En ja hoor de AKI! Wauw een supergamma. We konden ons hart ophalen. We wilden materiaal kopen voor de wielophanging van onze wieltjes voor onze bijboot. Van alles bekeken, het werd een afvoerbuis. Ze verkochten alleen stukken van 3 meter, lekker handig op je vouwfiets. We hadden 1,5 meter nodig, dus zaagje erbij gekocht en doormidden en op Jaap zijn fiets gebonden, ver sturen zou niet helemaal lukken… We hadden best wel een beetje trek, was al half 3. Dus weer terug naar het shoppingcenter, fietsjes op slot en op zoek naar wat eetbaars. Het leuke van winkelcentra’s in Portugal is dat ze ergens in het midden een deel hebben met tafeltjes en stoelen met daaromheen allemaal kleine afhaalrestaurantjes hebben waar je iets kunt kopen en aan zo’n tafeltje op kunt eten. Net zoals ze in Viana do Castelo hadden. Ik zag er een Pizzahut en de pizza’s zagen er heerlijk uit. Ik bestelde voor ieder 2 stukken met een cola erbij. Dat was smikkelen. We hadden toch al aardig wat calorietjes verbruikt met onze fietstocht. Op naar de Jumbo!
Nu gingen we bergje af, zo dat ging lekker snel. Wel de terugtraprem en de handrem gebruiken, want nu ga je snel naar beneden. En dat over allemaal kleine steentjes. Met wapperende haartjes daalden we razendsnel af. Nog binnen het half uur stonden we bij de mega Jumbo. Terwijl er op de heenweg uren over hadden gedaan. Hup naar binnen. Wauw wat een grote zaak, verkopen van alles van kleding tot tv’s toe. Daarnaast een hele grote afdeling met vis, ook grote gedroogde vis die ze met cirkelzagen doormidden zagen, om een beetje hanteerbare stukken te krijgen. Ik stelde voor dat te kopen en uit te proberen. Echt niet, zei Jaap.
Dan maar wat ander lekkers. Terug naar de boot. Wat een drukte met allemaal badgasten die van het strand kwamen en spitsuur. Heelhuids bij de boot aangekomen. Na het avondeten bij de winkeltjes op het haventerrein een leuk hoedje voor Jaap gekocht, net zoiets als Crocodil Dundy had. Kun je hier wel goed gebruiken als bescherming tegen de felle zon.
Vrijdag 5 augustus van de haven van Cascais naar Sines. Hepie en Hepie.
We varen om 10 uur de haven uit. We hebben contact met goede zeilkennissen die in de buurt van Portmao varen. We spreken af elkaar te gaan ontmoeten. We varen over de monding van de Taag en zien in de verte de grote brug bij Lissabon en zien ook het grote beeld van Jezus op de berg staan. Hij staat daar met open armen alsof hij wilt zeggen: Kom maar, jullie zijn welkom. Nee, wij gaan door richting Algarve met de MPS over stuurboord. Het stroomt hier als een tierelier en er Bij de kaap Espichel gaat het weer lekker tochten en halen we de MPS weer naar beneden. De hoogte van de golven nemen toe en we gaan voor de wind. Deze golven blijven staan totdat we bij Sines zijn. Als je kijkt zijn de golven van dal naar top vaak een meter of 4. Gelukkig heeft de Novatrix daar geen last van. Het is vandaag ongeveer 50 mijl varen. Als we de haven van Sines in zicht hebben krijgen we even gezelschap van de dolfijnen, onze dag kan niet meer stuk.
Om 7 uur lopen we de voorhaven van Sines binnen. Vlakvoor de haven is een grote raffinaderij en een grote haven voor tankers. In de haven voor jachten merk je hier weinig van. We gaan vlakvoor de jachthaven voor anker. He he lekker rust, dachten we… Er blijkt n dorpsfeest te zijn. De hele boulevard staat vol tafeltjes, harde muziek en later op de avond treden de Portugese Hepie en Hepie op, voorzien van accordeon en gitaar.
Het ziet er hier wel gezellig uit. Er zijn heel veel trappen omhoog gemaakt en er is zelfs een lift zodat je van hoog vanaf de berg ineens op het strand staat. Het ziet er allemaal netjes uit.
Zaterdag 6 augustus haven Sines, langs de Kaap St Vincent, Algarve, voor anker bij Enseada de Belixe. Dolfin Dundy!
Vanmorgen voor het ontbijt even de Gribfile opgehaald, want de wind is onstabiel. Terwijl we in de kuip hiernaar zitten te kijken leg ik mijn blote voeten op tafel. Mijn zolen zijn helemaal zwart! Hoe kan dat nou, ben alleen even in de kuip geweest. Jaap haalt zijn hand over de zitting: ook helemaal zwart, vettig. Er is vannacht zeker iets niet helemaal goed gegaan bij de raffinaderij. We besluiten te gaan varen. Voor het ontbijt haal ik het anker op en varen we Sines uit. Ontbijten onderweg. Dat wordt de boot boenen, want alles buiten is zwart. We varen toch op de motor, want er staat geen wind, wel deining dus we moeten onszelf goed vasthouden. Ook de emmers..Jaap doet het dek etc. en ik de kuip etc. Wat n zwarte smurrie komt eraf. He he dat is weer schoon, oh ja ook nog even m’n voetjes.
Eindelijk krijgen we wind. Hup de MPS omhoog en motor lekker uit. En ja hoor we horen een bekend geluidje: de dolfijnen! Gisteren al een paar gezien, maar nu heel veel. Sinds Jaap zijn Crocodil dundy hoedje op heeft hebben we dolfijnen, sinds de Spaanse Ria’s niet meer gezien. Volgens Jaap heeft hij een dolfin dundyhoedje. Onze hoedjes moeten we vandaag wel op, want de zon schijnt hevig op de bol!
Verschillende dolfijnen kroelen tegen elkaar aan, de 1 zwemt onderste boven en de ander gewoon. Wij lijken wel the Love boat. Mooi om te zien. Ook zien we hele grote dolfijnen en moeders met kleintjes vlak naast ze. Ze halen naast onze boot allerlei capriolen uit. Zo leuk om te zien! En dan is helaas de wind weer op, dus motor aan. Kaap Vincent komt al in zicht, wat n mooi gezicht. Als we die ronden dan zijn we op eigen kiel naar de Algarve gevaren.
Gerond! Foto naar onze kinderen gestuurd, want ook zij zijn hier geweest in 1994 met de Totem. Wat n deining en een wind hier langs de kust. Wel super om hier te zeilen.
We liggen nu voor anker bij Enseada de Belixe , achter een golfbreker tussen vissersbootjes en wat zeiljachten. Zitten we lekker in de kuip komt er nog n zeilbootjes binnen, die verdwijnt tussen de golven een Etap 20, van Duitsers. Een stevige Duitser bij het roer en een mager vrouwtje voorop. Ze willen n boeitje oppikken. Na met moeite bij het boeitje gekomen blijft de pikhaak erin hangen, komt hij met zijn fors lijf naar voren. Het bootje held helemaal over. Eindelijk hebben ze t voor elkaar. Wij bekijken alles vol belangstelling. De tranen stromen over m’n wangen van het lachen. Wel achter de hand hè, zegt Jaap. Natuurlijk. Hoe zijn die hier terecht gekomen? Jaap denkt met een trailer.
Zondag 7 augustus van Belixe naar Portimao, 20 mijl
Er bleef de hele nacht n behoorlijke deining staan. We lagen te rollen in ons bed. Vanmorgen bij het wakker worden was de wind gedraaid. We liggen hier niet fijn, dus anker op en verder. Met de wind tegen, 2 slagen gemaakt om bij Portimao te komen. Soms viel de wind weg en ineens hadden we weer 20 tot 25 knopen wind. Ook een behoorlijke zeegang. De kust is hier heel ruig. Ziet er wel schitterend uit. Hoge geelachtige rotsen met grote gaten die door de zee zijn uitgehold. In de buurt van Portimao ziet Jaap op de AIS op 10 mijl afstand onze kennissen varen en roept ze via de marifoon op. We gaan voor anker achter de breakwater en 2 uur later komen ook ze aangevaren. Als ze voor anker liggen gaan we met ons dingy naar ze toe. Het is een gezellig weerzien.
Op de kant is er een disco met flitsende flikkerlichten en swingende muziek. De toplichten van de bootjes om ons heen swingen gezellig mee.
Maandag 8 augustus Portimao,Algarve
De muziek duurt dus tot ’s morgens 6 uur. Omdat het hier zo heet is heb je de ramen wagenwijd open. Gevolg dat je de hele nacht in je bed ligt mee te dreunen.
Voor de rest is de omgeving supermooi. Je ligt goed beschermd in een baai met zo’n 25 schepen. Momenteel zijn er 8 schepen waar de Nederlandse vlag op wappert.
Met onze kennissen zijn we met onze dingys vanmorgen de rivier opgevaren naar het dorpje Ferraguda.
Er is hier een tijdverschil van een paar meter en het was vallend water, dus even afwachten of bij terugkomst de dingys niet op het drogen liggen. Het is een gezellig dorpje met 1 lang Portugees straatje met gezellige winkeltjes. We kwamen langs de bakker, n heerlijke bakkerslucht kwam ons tegemoet. Dus gelijk naar binnen en van alles lekkers gehaald. Het is hier toeristisch, dus je betaald wel de hoofdprijs. Daarna met z’n viertjes n terrasje gepikt, onder een grote parasol, want het is hier om 10 uur al erg heet. Het is op een pleintje middenin het centrum van het dorpje waar alle restaurantjes aan liggen. Bij het afscheid zeg je obrigado( de man) of obrigada( de vrouw), vraag me niet waarom, maar ook weer geleerd. Daarna op naar de supermarkt, klein, maar heeft alles wat je nodig hebt. Zelfs zit er een slagertje in, waar we weer een kip hebben gescoord voor de Cobb om binnenkort met zijn viertjes lekker van te smullen. De dingys liggen gelukkig nog te drijven. Op de rivier stroomt het aardig. Bij het dorpje liggen aan kleine boeitjes plaatselijke kleine bootjes te drijven. Hier varen we tussendoor en als je om je heen kijkt is het aan een kant van de oever helemaal volgebouwd met mega appertementencomplexen. Ook zijn er verschillende jachthavens. Er liggen ook megajachten. Er is een groot zeilschip bij gekomen met wel 100 mensen aan boord. Die mensen worden met 2 rubberboten naar het strand gebracht waar een barbecue voor ze klaar staat. Als iedereen van boord is, draait de bemanning de muziek uit en gaan heerlijk in de schaduw zitten relaxen totdat ze de hele ploeg weer ophalen en weer terugvaren naar Vilamoura. Een hele organisatie om al die badgasten op te zien halen.
Jaap maakt de waterlijn schoon terwijl ik binnen aan de gang ga.
We moeten hier echt aan wennen aan deze temperatuur, acclimatiseren. Het scheelt zeker 10 garden met de westkust. ’s Avonds met de dingy’s naar het strand.
Op blote voeten lopen we over het strand naar de strandtent, van Nedelanders. Het is al donker als we weer bij de Novatrix aankomen en doen gezellig een kaarsje aan. Jaap maakt lekkere zitjes voor ons en dan zitten we gezellig in het donker te genieten van onze eenvoudige maaltijd bijgelicht door het kaarsje, de lichtjes op de kant en het halve maantje. We zijn in de Algarve, wie had dat nou gedacht!
Dinsdag 9 augustus Portimao naar Vilamoura haven 20 mijl.
Ook vannacht weer de discotheekdreun. Er valt moeilijk bij te slapen. Vanmiddag varen we naar Vilamoura. Hier zijn we in 1994 met de Totem geweest. We zijn benieuwd hoe het er nu uitziet?! Op tv zagen we dat er veel bosbranden zijn. Ook hier hing gisteravond een grote rookwolk. Op Madeira krijgen ze de brand door de harde wind niet onder controle. Bij Funchal, waar wij over een maand naartoe gaan staat het in de brand. Het heeft ook al weken niet geregend en het is snikkieheet. Dan kun je er bijna op wachten.
Komen tegen de avond komen we aan.
Vilamoura ziet er heeeel anders uit. Megahotels, hele volle haven. Het Tivolie hotel waar we toen ooit op keken staat er nog steeds in zijn volle glorie. Morgen gaan we op ontdekking uit, want we hebben eerst een gezellig samenzijn met 2 boten en komen laat weer aan boord.
Woensdag 10 augustus van Vilamoura haven naar waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro, voor anker, 15 mijl varen.
Vanmorgen vroeg op, Jaap de boot schoon gemaakt. Ik wasjes gedraaid en opgehangen. De koelkast ontdooit. Daarna samen van boord. Het is 9 uur en nu al snik heet.
Wat is er hier veel gebouwd! Echt alles vol. Heel veel appartementen heel veel restaurantjes. De haven ligt helemaal vol met merendeel motorjachten.
Boodschappen gedaan. Veel winkeltjes, maar megaduur. Gezellig samen met zijn vieren wat gedronken en gewandeld in de snikhete zon. Wat een lux gedoe hier. Rijden dure auto’s rond met mannen met van die roze glimmende zonnebrillen. Zo grappig om te zien. We lunchen op een terras aan de rand van de haven bij een Italiaan. Was heerlijk. Wij brengen met het bijbootje even de toegangspasjes terug naar het havenkantoor en dan vertrekken we richting het waddengebied. Veelal op de motor wind tegen en te weinig om te kunnen zeilen. Liggen hier heerlijk voor anker. Wat een rust.
Donderdag 11 augustus voor anker waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Heerlijk geslapen, je ligt hier zo rustig voor anker, zonder swell en geen herrie van de kant. Vanmorgen met de dingy naar het vissersdorpje Ilha da Culatra, naar de dingysteiger, waar iedereen die hier voor anker ligt even zijn dingy parkeert. Het eiland is helemaal van zand. Ze hebben er 1 hoofdstraat met 1 zijstraat. Het pad van grote betonnen tegels is net breed genoeg om elkaar net te passeren anders loop je in het zand. Er zijn veel drinkgelegenheden met plastic stoeltjes en 2 kleine supermarktjes. Het is hier gemoedelijk en alles gaat in een heel rustig tempo. Hangt een gezellig rustig sfeertje. Niemand heeft haast en de bewoners geven elkaar een schouderklopje bij het passeren. De zonnetent er voor het eerst erop gezet. Moeten we later bij de verstaging toch een beetje aanpassen.
Vrijdag 12 augustus voor anker waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Vanmorgen met zijn allen met 2 dingy’s naar Stadje Olhao gevaren. Dit kan alleen bij hoogwater, anders moet je ver omvaren, omdat er dan een zandbank ligt. De vissershaven helemaal ingevaren en bij het laatste bruggetje de dingy’s vastgebonden. Er stond behoorlijk wat wind en aardig wat golven zodat we niet helemaal droog over zijn gekomen. Ik had het luxe, want Jaap had een zeiltje voorop voor gemaakt waar ik onder zat op een kussentje voorin het bootje. Ik hield het niet helemaal droog, want het gutste eronder door. Maakte niets uit, het was warm en we waren zo droog. De twee grote hallen met bruine daken zijn de visafslag en een hal waar je groente, brood en vlees kan krijgen. Heerlijk fruit gekocht en echt niet duur. Bij de visafslag was wel schitterend om te zien hoe groot de rode moten tonijn daar zijn en zonder graad. Heerlijke verse jus d’orange op n gezellig terrasje gedronken. Daarna naar de Pingo, de supermarkt,, best groot en ontzettend druk.
Terugweg was ook een natte boel en we waren net op tijd, want het water begon al goed te zakken. ’s Middags gezwommen, want het is behoorlijk heet en het water heeft n lekkere temperatuur, 26 graden. Jaap heeft met zijn kleine duikflesje de schroef schoongeboend, was al helemaal aangegroeid en is even bij het anker gaan kijken. Is goed ingegraven, de bodem is bedekt met slierten waterplanten, net gras. Dat zie je geregeld langs komen, als ieder door de wind ligt te draaien gaat de ankerketting over de bodem en trekt je het gras uit de grond wat dan weer langs komt drijven.
’s Avonds heb ik voor het eerst gamba’s klaargemaakt. Hadden we de eerste avond bij onze kennissen gegeten. Hierdoor wist ik hoe ik ze klaar moest maken. Pan op tafel, stokbrood en whiskysaus erbij en smullen maar. Dat recept moet ik onthouden, is voor herhaling vatbaar. Rond 7 uur waren we bij onze kennissen uitgenodigd samen met nog een stel van een Nederlands schip, we hebben nu 3 Japen op een rij. Er liggen hier erg veel boten voor anker en in het donker is het moeilijk je boot terug te vinden. Gelukkig heeft Jaap onze blauwe dekverlichting aangedaan.
Zaterdag 13 augustus voor anker waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Vanmorgen naar Culatra met dingy gevaren, gewandeld naar het strand en even het dorpje doorgelopen. Leuke wandeling door de hoofdstraat naar de duinen, waar ze naar het strand door de duinen een steigerpad hebben gemaakt. Op de plek waar we met de Novatrix voor anker liggen horen we de branding. Die zien we nu en is best heftig.
Je kunt merken dat het weekend is, het is best druk, mensen komen met de ferry vanaf het vaste land. We nemen altijd n flesje water mee, is nu ook weer nodig, met deze hitte. Gelukkig staat er een windje. Na de lunch halen we de zonnetent van de giek en gaan hem aanpassen zodat we inkepingen hebben voor de verstaging. Zo, dat zit beter. Het is weer heerlijk weer pittig zonnetje, zonder zonnetent kun je eigenlijk niet.
Zondag 14 augustus voor anker waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro. Rijden maar!
De wieltjes van onze dingy uitgeprobeerd op het strand. Dit systeempy werkt goed, ook met de zware buitenboord motor, die we er nu achter hebben hangen..Daarna een behoorlijk rondje gevaren naar het eind van het waddengebied. Daar is een ondiepe uitgang naar zee. Jaap zette de motor uit om even rustig te kunnen kijken. Wat een geweld, hoge golven die er tussendoor sloegen. Een grote rib met dagjesmensen ging ertussendoor de zee op en moest behoorlijk gas geven. Was een gaaf gezicht. Jaap heeft weer snel de motor gestart, want het stroomde daar behoorlijk, naar buiten, anders zaten we met ons kleine bootje zo op zee.
Maandag 15 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro. Cobbige kip
Een benauwde en bewolkte dag.
Naar Ilhao met de dingy geweest. Bij aankomst bleek het een christelijke feestdag te zijn waardoor er veel winkels gesloten waren. Wilden de kleine duikfles laten vullen, maar het was gesloten en zag er niet echt als vulstation uit. Dus even bij Olho da Ria heerlijke verse jus d’orange gedronken,hetzelfde terrasje als vorige keer.
Daar kwamen we weer een beetje van bij en bij de Pingo boodschappen gehaald, de Telegraaf van zaterdag bij de Afrikaanse plaatselijke Bruna gehaald en op naar onze dingy. Even bij de plaatselijke benzinepomp benzine getankt voor de buitenboordmotor. Er stond een ellenlange rij, bij op de brug waar we onze dingy aan vastbinden,voor de Ferry naar het eiland. Hadden zeker naar het tv programma gekeken. We hadden vanmorgen op het nieuws een reportage gezien over deze streek dat er zelfs zeepaardjes hier in het water zijn. Echt leuk om te zien. Je moet hier wel even goed kijken hoe je moet varen anders moet je om een ander wad heen.
Dinsdag 16 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Jaap heeft met de drone een filmpje gemaakt van de omgeving hier. Het kleine buitje van gister is wel een vies buitje geweest. Gelukkig hadden we de grote zonnetent erover heen. De zonnepanelen even schoongemaakt, want die hebben we hier wel nodig.
Woensdag 17 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro. Spektakel!
Even met de drone gevlogen , want het is laag water. Is leuk om te zien wat droog valt. Naar het eiland Culatra geweest om even te wandelen, want we zijn veel te weinig in beweging. Bij laag water kun je wad lopen en heb je een lekker breed strand. Halverwege even water gedronken, want het is echt snik heet. Het zonnetje prikt al aardig, het is half 10 in de ochtend. In de verte is de vuurtoren. We hadden al 1 ½ uur gelopen en twijfelden daarna er nog naartoe te lopen. Het zou een uur lopen door zacht strand worden. Toch maar niet gedaan, je moet ook nog terug en de zon prikt behoorlijk. Een andere keer maar. Even nog langs het supermarktjes voor wat broodjes.
Er staat aardig wat wind, heerlijk dat onze kuipramen open kunnen. Tocht het onder de zonnetent lekker door zowel onder de giek als door de open ramen. Tegen avondeten gaat het ineens 20 knopen waaien. Er wordt om ons heen hard getoeterd. Er zijn verschillende boten voor ons van hun anker geslagen. Als we achter ons kijken zien we andere Jaap in zijn dingy springen,want er drift een polyester motorjacht op hun schip af. De mensen zijn niet aan boord. Met zijn dingy duwt hij het schip opzij zodat het niemand raakt. Jaap ( van de Novarix) en nog een andere dingy komen hem helpen. Jaap heeft de handheld marifoon mee, voor het geval ik hulp nodig heb. Ze klimmen er aan boord en hij blijft met zijn anker onder water ergens steken en ze geven nog wat meer lijn en ze kunnen weer van boord. Ik hou hier de boel in de gaten en zie zeker 6 boten voor ons tobben. Jaap vraagt via de marifoon hoe het gaat en wil een Frans zeilschip gaan helpen die vast is gelopen op de zandplaat. Ze willen geen hulp dus komt Jaap terug en hijsen we het bootje weer sb naast de boot en ga ik aan het avondeten beginnen. In de verte zien we het zeilschip dat op de zandplaat is gelopen steeds schuiner gaan liggen en het is nog niet geen laag water. Later zien we de kinderen naast hun boot op de zandplaat spelen. Hij lag tot het gangboord schuin in het water en we zien hem droog liggen. Het is een vreemd gezicht.
Donderdag 18 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
De boot die op het droge lag drijft weer. Is een stukje naar voren opgeschoven.
Het Azorenflottielje is veilig vanaf de Azoren in Engeland aangekomen.
Met laag water naar Olhao met de dingy gevaren. Moesten een andere route nemen i.v.m. de zandplaten die nu zichtbaar waren. Leuke tocht. Samen gewinkeld, nieuwe visjes gehaald voor aan de hengel. Geluncht bij een barretje, heerlijk onder de parasol en ze hadden gratis WiFi. Even kunnen whatsappen. Naar Jaap zijn snoepwinkel geweest, de plaatselijke gamma. Schuurspons, zonder spons,op de rol, 10 meter voor 9 euries, geen geld toch! Even naar de Pingo. Het was weer hoog water dus konden via de korte route terug naar de Novatrix.
Vrijdag 19 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Lag er vanmorgen wéér een schip op het droge, was niet helemaal de bedoeling. Vanmorgen bij onze kennissen aan boord met de drone gevlogen. ‘s Morgens is het hier meestal wind stil en kunnen we leuke opnames van hun boot maken en omgeving nu het laag water is. De opnames zijn gelukt en Jaap heeft er vanmiddag een leuk filmpje van gemaakt. Nog een hele klus, maar ze waren er blij mee.
Zaterdag 20 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Met de Trixy naar Culatra, waar je je vuilniszak makkelijk kwijt kunt. Toevallig waren we alle zes op het eiland. Dus even met z’n allen wat gedronken, wat boodschapjes gedaan bij de plaatselijke supermarkt. Gezwommen, Jaap nog even bij het anker gekeken, alles ziet er goed uit. Er liggen hier best wel veel Nederlandse schepen voor anker.
Zondag 21 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Vanmorgen vroeg uit de veren, want we willen met laag water naar de Vuurtoren Cabo de Santa Maria wandelen. Dus met de dingy naar Culatra, lopend door het dorp, door de duinen naar het strand. Langs de vloedlijn in anderhalf uur naar de vuurtoren gelopen. Leuke tocht, zeker met laag water kun je over het extra brede strand lopen. Wel pittig met de hete zon en bijna geen wind.
Onze schoenen aan onze rugzakjes gehangen en lekker in onze zwemkleding over het strand gelopen. Leuke tocht, zeker met laag water kun je over het extra brede strand lopen. Wel pittig met de hete zon en bijna geen wind. Het is daar in Farol wat toeristischer, mooie vuurtoren met 2 dorpjes. Een lux deel en een deel zoals in Culatra. Hier worden ook huisjes verhuurd en lijkt het net op een grote camping. Ja en dan moet je natuurlijk ook weer terug. Er zijn erg veel mensen die kleine schelpen aan het zoeken om vanavond te eten. Ze stoppen ze in wat ze bij zich hebben; oude plastic fles, hoedjes, zakjes. Gelukkig hadden we voldoende water bij ons voor de terugtocht. Als we bij de steiger naar het dorp zijn blijkt de Ferry van half 12 aangekomen te zijn. Heel veel mensen lopen met parasols, koelboxen en strandstoelen over het steigertje door de duinen. Het steigertje is zo breed dat je elkaar net kan passeren, niet makkelijk met al die spullen. We horen veel nationaliteiten. Heerlijk om weer aan boord te zijn.
Het weer houden we in de gaten i.v.m. de komende oversteek naar Porto Santo.
Nog een stukje Nederlands grondgebied..
Maandag 22 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Vroeg op, want we willen met voldoende water op de plaat naar Olhao. 5 voor 8 vertrek en om 8.05 zijn we er. Jaap heeft even lekker gas gegeven zodat we in planee kwamen. Ik heb tegenwoordig oude kussentjes voorin, zodat ik mijn knieën geen zeer doe. Ik moet altijd helemaal naar voren hangen en Jaap schuilt dan achter mij. Je raadt het al, ik vang alle spetters meestal op. Op het terrasje wil Jaap het een en ander downloaden, maar de WiFi is niet zo sterk. Dan de site bijwerken, nee dus. Goede Wifi is hier niet altijd makkelijk.
Boodschappen gedaan , gekeken wanneer de pont gaat voor de ouders van onze ( want die willen deze week bij ons langs komen, zijn op vakantie in de Algarve) en met laag water terug, dus omgevaren. We gingen zelfs met de boodschappen in planee. Vraag niet hoe ik er na afloop uit zag.
Jaap ergert zich aan het stuurwiel, ziet er wat smoezelig uit. Dat wordt wassen, in de Biotex. Je vraag je nu af hoe hij dit doet? Hij heeft er onderlangs een zeiltje gespannen, er hangt nu een kuil met water onder met n biotexsopje en draaien van het stuurwiel, boenen en soppen maar. Je moet wat verzinnen. Er komt behoorlijk wat vuil vanaf. Na afloop flink spoelen, morgen even kijken of het heeft geholpen .
Dinsdag 23 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Vanmorgen sms-contact met de ouders schoonzoon gehad. Ze komen morgenmiddag, gezellig. Even een volle vuilniszak naar Culatra gebracht en verse broodjes gehaald. Het kon eerst niet, maar ze keek naar de bestellingen, telde wat er in de bak zat en ik kreeg er 4 mee..In plaats dat ze alle bestellingen in een zak doen, hoeven ze niet steeds te tellen… Het stuurwiel ziet er weer netjes uit en voelt lekker aan. Er kwam een dingy langs met echtpaar en hond en gaven een compliment over onze nieuwe vlag. De oude werd door de wind steeds korter, dus had Jaap een nieuwe opgehangen. We hebben reserve vlaggen bij ons. Hij blijkt al 10 jaar onderweg te zijn, heeft zijn partner 2 jaar geleden in Griekenland (ze is Duits) ontmoet. Ze spreken samen Engels. Zij zeilde ook al jaren alleen. Heeft haar catamaran verkocht en is met hem verder gegaan. Ze overwinteren in Portimao. Komen hier al vaker. Wat een hoop mensen ontmoet je toch steeds die rond de wereld zwerven. En als ze eenmaal boven de 60 zijn, hier landen en in de winter met wintertarief overwinteren. Ook zie je hier erge longstaiers. Die blijven hier gewoon het hele jaar voor anker liggen. Onze kennis vertelde dat in de lagune van Culatra heel veel longstaiers lagen. Die zijn er afgelopen winter weggehaald en er paaltjes voor gezet, zodat er niemand meer in kan varen. Liep een beetje uit de hand. Veel huisjes hier staan er ook illegaal. Ze denken er over deze huisjes ook weg te halen, maar daar zijn er veel op tegen. Er is hier ook een Duitser geland, die heeft een hutje bij de lagune gebouwd, met een klein steigertje etc. Heeft het er al 25 jaar prima naar zijn zin. Wil niet weg, als ze het weg willen halen zullen ze alle huisjes moeten slopen, vertelde hij. Zou wel jammer zijn, het heeft hier zo zijn charmes. Lekker relaxt, beetje vissen en alleen op zondag je paadje aanvegen, ook het hoofdpad naturlijk. Het ziet er dan weer netjes uit. Ze hebben hier zelfs een schooltje, een kerk, 2 kleine supermarktjes, heel veel eettentjes en een soort cultureel centrum voor gezellig samenzijn. Wat wil je nog meer.
Woensdag 24 augustus waddengebied bij Olhao, Ilha da Culatra bij Faro.
Een man van een Nederlands schip die we in Porto zagen liggen vertelde dat er bij Porto ook brand was. Het was zo erg dat het gewoon mistig was van de rook, konden de brug niet meer zien. Het was niet te doen. Hebben met alles dicht binnen gezeten, want het was gewoon niet gezond.
Na de lunch ouders van onze schoonzoon bij de veerpont opgewacht. Zij zijn afgelopen maandag naar Portugal gevolgen, naar hun vakantiehuis en wilde graag langs komen. Was grappig om elkaar hier te zien. Was gezellig, hebben meegegeten. We hebben ze met de rubberboot weer naar Olhao gebracht. Kon weer, want het was hoog water. Hierna alles op de Novatrix vaarklaar gemaakt. Morgen vertrekken we op tijd richting Porto Santo, eiland naast Madeira. Heerlijk om weer de oceaan op te gaan. Het was hier wel een heerlijke plek, maar je gaat steeds minder doen, je word gewoon lui!
Donderdag 25augustus t/m Zondag 28 augustus. Oversteek van Ilha da Culatra naar Porto Santo, 480 mijl.
We zijn al vroeg uit de veren, even alles op zijn plek en ontbeten. Jaap komt met zijn dingy even langs om afscheid te nemen. We drinken even een bakkie thee met elkaar en zeggen elkaar gedag. Ja was gezellig zo met elkaar, als vanouds.
Als Jaap weg is start Jaap de motor, er liggen wat teveel boten om ons heen om op het zeil weg te varen. Als ik het anker ophaal zit er een behoorlijke bonk klei aan. Met een grote plons valt er een stuk af gevolg ik zit helemaal onder de baggerspetters. Jammer van mijn schone kleren… Jaap hoort me voorop mopperen en lacht netjes achter de hand. Grrr
Met de waterslang spuit ik de rest van het anker af terwijl Jaap naar de man van het schip uit Hawaï zwaait. We zetten zeil en varen rustig langs Culatra en Farol, we hebben stroom mee als we het zeegat uitvaren. Buiten schijnt de zon en we hebben een dun windje. Na een paar uur is de wind weg en varen we 5 uurtjes op de motor. Dan draait de wind en krijgen we genoeg wind om weer te kunnen zeilen. De zee is niet echt comfortabel , we hebben last van kruiszeeën. De golven komen van alle kanten. Het is weer even wennen na 2 weken zonder golven. Om 6 uur ‘savonds gaat ons wachtschema in van 3 uur op , 3 uur af. Bij de trafficlane loopt alles gladjes, we kunnen het via de AIS goed in de gaten houden. Midden in de nacht kan ik het grootzeil weer bij gaan zetten. Jaap maakt in de kuip een lekker zitje voor ons met de wind in ons gezicht, heerlijk. In de 2e nacht stopt de stuurautomaat ermee, maar gelukkig kunnen we overschakelen naar onze 2e stuurautomaat. De volgende dag kijkt Jaap ernaar, maar kan er niets aan zien. Als we in Porto Santo zijn gaan we het beter onderzoeken. We krijgen dolfijnen om de boot en de golfslag wordt wat rustiger.
Er is toch wat scheepvaart dat ons op zo’n 6 mijl passeert. Op de 3 e avond passeren we ons 3 e waypoint , 360 mijl gevaren, waar het zo’n 4000 meter diep is, maar op de waterkaart zien we dat er een onderwaterberg van 86 meter bakboord van ons zit. Als hij wat hoger zou zijn, zou het een eiland zijn. Hierdoor is de zee wat onrustiger. ’s Morgens vinden we aan dek een kleine vliegende vis en inktvisje. De vliegende vis was te klein om gebakken te worden, dus beide overboord ermee.
We gaan lekker, 10 tot 20 knopen wind van schuin op zij, net geen halve wind. Nog 120 mijl te gaan. Als we 20 mijl voor Porto Santo zitten zie ik in de verte een schim van een eiland. Gelukkig, zegt Jaap, goed genavigeerd . Ik kijk hem verbaast aan, ik had niet anders verwacht! Jaap ziet in de pilot dat de havenmeester om 18.00 uur naar huis gaat en we hebben nog ongeveer een uur te gaan. Dus vraagt hij via de marifoon op kanaal 9 of er nog plek is binnen de haven of binnen de haven voor anker of mooring. Helaas er is geen plaats, we worden verwezen naar de ankerplekken nabij het strand buiten de haven achter de golfbreker. Om een uur of 7 gooien we het anker over boord in heel mooi turkoois water. Net op tijd, want er staat ineens windkracht 6-7. Het anker houdt goed en we bekijken met verbazing naar onze omgeving als de zon eindelijk een beetje doorbreekt. Donkere dorre bergen waar valwinden overheen komen. Supermooi water en een strand met een lengte van 9 km. Porto Santo is zelf ongeveer 11 km lang en 6 km breed, oppervlakte van 42,5 km2. Het hoogste punt, Pico do Facho is 517 m hoog.
Even wat te eten gemaakt, lekker onder de douche en lekker naar bed. Even bijslapen.
Maandag 29 augustus. Porto Santo
Er was vanmorgen ook geen plaats in de haven, wel was er een mooring (een boei) binnen de havenkom vrij, gaf de havenmeesteres via de marifoon door. Die hebben we opgepikt, want we lagen vannacht behoorlijk in de swell te schommelen. Ons lichaam liep nog wacht, want we werden precies om de 3 uur wakker. Wel heerlijk dat je dan gewoon kon blijven liggen. We waren vroeg naar bed gegaan en werden om 12 uur midden in de nacht wakker, zijn samen even uit bed gegaan en hebben met wat te drinken in de kuip naar de lichtjes op de kant zitten kijken. Daarna weer lekker naar ons bedje.
Toen we voor bal lagen naar de kant gegaan om in te klaren. Maar waar moest je zijn stond aangegeven. Hé daar kwam een mannetje in pak een kantoor uitgelopen en vroeg of wij van dat zeilschip waren? We lagen recht voor zijn bureau. We konden gelijk mee naar binnen, de douane. Van alles werd in de computer met 1 vinger ingetikt. Wat een vreemd kantoor. Een klein tafeltje, al bureau, met een stoel voor hem en n stoel voor Jaap. Tegen de muur mocht ik plaats nemen, naast een grote tv. Een draaiende ventilator op de grond, een grote fles water stond erbij. Hij was gelukkig snel klaar en wees ons de weg naar het havenkantoor. We zagen een mooi havenkantoor, maar dat was afgeplakt met kranten. Nee we moesten een stuk verder lopen. In het havenkantoor zaten de dames die Jaap met de marifoon had gesproken. Supervriendelijk. Over n paar uur zou n plek aan de kade vrij komen, maar we liggen goed zo. En de prijs, special price…. 6,90 euro per nacht!
Weer aan boord heeft Jaap de stuurautomaat uit elkaar gehaald, bleek in de aandrijving een pennetje van 3 mm afgebroken te zijn. Dus heeft Jaap het pennetje uitgeboord en vervangen. Alles weer in elkaar gezet en de stuurautomaat weer ongeregeld. Daarna heeft Jaap lei-oog b.b. het rubber vervangen. Ja het klussen blijft altijd. Beter gelijk bij aankomst alles repareren. En ik… Ik heb buiten schoon gemaakt, de was gedaan en afwas gedaan.
De afdruk van het inktvisje aan dek schoongemaakt. Van de Ocean People krijgen we bericht dat ze weer op rustig water zijn, Oosterschelde, dat ze weer richting Herkingen varen. Dat het een superreis was geweest met erg leuke mensen en dat we de groetjes van het dorp ( het flottielje) hebben. Ze hadden gezien dat we gister voor anker lagen bij Porto Santo en vroegen hoe het met ons ging. Leuk dat ze aan ons denken. We hebben geregeld berichtjes van ze gehad, zo lief.
Na het avondeten naar het stadje gefietst. Echt verrassend ! Wat leuk zeg, wel met het fietsje. We rijden langs de oceaan , wauw wat is water hier prachtig, heel licht blauw, lijkt haast niet echt. Gisteravond zag ik het anker zo naast de boot liggen, in het zand en daarom heen dit schitterende water.
Onderweg groeien cactussen tegen de berg op, heel veel. Wauw heb zoiets nog nooit gezien. Mooie palmbomen, nog meer cactussen, hele grote, die wij in Nederland in zo’n klein potje hebben, is hier zo groot als Jaap is. Ik kom maar niet in de buurt, heb daar slechte ervaringen mee , 5 jaar geleden in een parkje in Lissabon…
Leuke winkeltjes, maar wij gaan vandaag even voor de Pingo, de supermarkt. Als we binnenkomen schrikken we van de drukte. Wat een badgasten… We zoeken alleen wat we nodig hebben en ik zie een heel rek met middeltjes staan tegen de kakkerlakken, dat voorspeld weinig goeds…Had hier al over gelezen. Dat wordt oppassen. Ze raden aan om je groente en fruit in zout water te spoelen voordat je het aan boord brengt. We zijn hier natuurlijk al ten hoogte van Marokko. Ook je schoenen in de dingy houden en niet meer aan boord. Je wilt die beestjes echt niet aan boord hebben. We hebben de spray en lokdoosjes al klaar liggen!
En eindelijk kan Jaap met de externe antenne WiFi, van een koffietentje hier op het haventerrein, oppikken en kunnen we morgen de site bijwerken en vanavond even vervolg logboek naar onze kinderen en ouders mailen. Blijkt onderweg best lastig te zijn, want er zijn maar weinig havens met werkende WiFi.
