Swell

Sinds we met de Novatrix op de oceaan zitten heeft ons schip geen moment meer stilgelegen. En dan bedoel ik niet de horizontale mijlen die we afgelegd hebben maar het slingeren en stampen door de oceaandeining, swell. Alleen de nachten in havens met enorme muren en pieren lagen we even stil en op het “waddengebied” bij Faro was er even geen swell. Oceaandeining ontstaat door harde wind en “loopt” vervolgens de oceaan over. Deze deining staat dus los van de lokale wind en de daarbijbehorende golven. Je kunt dus mooi uit de wind liggen en volop in de deining.
Swell zorgt ervoor dat de ankerlichtjes op de boten rondom ons na zonsondergang gezellig heen en weer wiegen. Swell zorgt ook voor de spectaculaire branding op de stranden om ons heen. Met behulp van de swell zetten de lokale vissers, op vernuftige wijze, hun schepen hoog op het strand na een dag vissen. Swell laat ook kleine bootjes kompleet tussen de golven verdwenen om ze even later weer prominent te tonen op de top van de golf. Maar swell zorgt er ook voor dat je ’s morgens wakker wordt met spierpijn na een nacht rollen in je kooi, dat je heldhaftige toeren moet uithalen bij het overstappen van de dinky op de Novatrix en dat de spullen weleens door de kombuis rollen tijdens het koken. Swell hoort bij het leven op de oceaan.