Vertrek vanuit Vlissingen.
Op zondag 5 juni zijn we, samen met het OceanPeople Azoren 2016 flottielje, om half zes ’s morgens vanuit de Michiel de Ruijterhaven Vlissingen vertrokken.
Onze bestemming is Nieuwpoort (B).
Zondag 5 juni 2016
Aankomst in Nieuwpoort met flessenpost!
Vanmorgen bij het ochtendgloren vertrokken. Het is zover, we verlaten Nederland. Het zicht is iets beter dan de afgelopen dagen. We maken als eerste van de 15 schepen los en varen de haven uit. We zien de contouren van Nederland steed kleiner worden terwijl we onze zeilen hijsen. We hebben een Noorder windje, dus kunnen heerlijk zeilen. Het is weer fijn om op zee te zijn. Als we voorbij Zeebrugge zijn zien we wat onweer achter ons. Op de radar zien we dat we de bui ons een beetje zal schampen. Helaas valt er behoorlijk wat regen uit. De MPS ( het grote gekleurde zeil) druipt. Even later krijgen we gelukkig weer een zonnetje en voordat we de haven van Nieuwpoort invaren is de MPS al droog.
Flessenpost
Bij het afscheid op de Julianaschool (school Marjolein leerkracht is) had ze niet alleen een leuke Hoody gekregen, maar ook flessenpost die pas op zee geopend mocht worden. Best lastig om je nieuwschierigheid te bedwingen als je eerst nog een paar weken door Zeeland rustigaan naar Vlissingen vaart. Eindelijk mocht het! Er stond een superleuk filmpje op met gezongen liedjes door de kinderen en erg leuke gesprekjes. Hoorde ik daar ook niet de bekende stem van juf Diny? Ik heb echt met een brok in mijn keel zitten kijken naar al die lieve scheetjes (ik hoor de kinderen al zeggen: ” Nee, juf , we zijn geen scheetjes!). Heel erg bedankt lieve kinderen, moeder van Lindsey en collega’s. Als ik jullie mis bekijk ik gewoon het filmpje! Ik denk dat als ik volgend jaar terugkom jullie zeker een heel stuk groter zijn geworden en ik jullie misschien wel niet meer herken! Bedankt en natuurlijk heel veel knuffels van mij.
Maandag 6 juni
Vertrek vanuit Nieuwpoort (B) om 02:00uur, dus nog donker. Best lastig als 15 schepen tegelijk losgooien. Is goed opletten geblazen. Mooie wind, we rollen alle zeilen uit en gaan lekker.
Deze dag lekker kunnen zeilen en varen onder zeil Boulogne sur Mer binnen. Er is hier een verval van 9 meter. Als we willen aanmeren merken we dat we niet goed kunnen manoeuvreren. Er lijkt wat in de schroef te zitten. Als we vastliggen trekt Jaap z’n duikuitrusting aan. Het water ziet er hier niet echt aantrekkelijk uit om lekker in rond te zwemmen. Even later komt Jaap boven met een groot groen stuk vissersnet dat hij heeft losgesneden van onze schroef. Gelukkig is de schroef nog in orde. We kleden ons om en gaan de kant op en scoren een lekker ijsje.
Dinsdag 7 juni
De volgende ochtend is het vertrek om 06:00 uur, we zetten koers richting Cherbourg. Dit is 145 mijl varen, dus een nacht doorvaren. Op de AIS en radar hou je omgeving in de gaten, want er is behoorlijk wat scheepvaart, vissende vissersboten en de schepen van het flottielje heb je natuurlijk ook in de buurt.
’s Nachts is ‘t koud zelfs met je zeilpak aan. Het is soms zo mistig dat je geen hand voor ogen ziet. Je heb dan echt de radar en de AIS nodig. We komen aan in een zonnig Cherbourg.
Met de fiets naar de super supermarkt, even verse croissants en natuurlijk stokbrood gehaald.
Donderdag 9 juni
12:30 Palaver en 1 uur vertrek naar Guernsey.
Mooie tocht, iedereen heeft alles kunnen zeilen en dat met een zonnetje. Het stroomt hier als een tierelier en je spoelt zo richting Guernsey. Een tijd onze nieuwe MPS opgehad, want er stond even weinig wind. De Novatrix liep lekker. Op ‘n gegeven moment kregen we hier teveel wind voor, we gingen bijna met het gangboord door het water dus MPS binnen gehaald. We kwamen met 15 schepen tegelijk aan in Peter Port. Je wordt hier door de havenmeester in een bootje naar je ligplaats gebracht. Hij had het behoorlijk druk. We liggen aan 2 steigers gestapeld. We liggen zo gestapeld dat je over de boten naar de steigers kan, dus massief. Is handig, want via een van de steigers kun je naar de kant. Voorheen moest je met je bijboot.
Vrijdag 10 juni
Wakker met regen, echt Engels weer, de Kanaaleilanden horen tenslotte bij Engeland.
Bij Marc en Spencer wat stokbrood gehaald. Met de bemanning van de Felice gewandeld door Guernsey. Wat met elkaar gedronken op ‘t boventerras vlakbij de haven. Met de barman hadden we nog een misverstandje. We dachten dat hij zei dat de Nederlanders geen euro’s hadden, maar hij bedoelde dat we niet meededen met het EK. Bij het verlaten van het restaurant wenste hij ons succes met voetballen en zei vervolgens oh ja jullie deden niet mee. De barman had het helemaal naar zijn zin, stond met pretoogjes te lachen. Was leuk om te zien. Gelukkig zijn wij niet van die voetbalfanaten.
’s Avonds daar ook uit eten geweest . Natuurlijk fish en chips. Lekker gegeten en genoten van het uitzicht. Rustig terug gewandeld, kwamen langs een plek in de haven waar je langs de kade droog kan vallen. Wel je mast aan de kade fixeren, anders valt je schip om.
Het oversteken blijft hier lastig. Je hebt het liedje van Bassie en Adriaan in je hoofd, kijk links en rechts en nog n keer…. Hier is het andersom, want het is Engels grondgebied. Ook op de stoep lopen neig je rechts aan te houden met als gevolg bijna botsingen. Op de weg bij de oversteekplaatsen staat met een pijl aangegeven dat je eerst naar rechts moet kijken.
Leuk om te zien dat de auto alleen maar nummers hebben op hun nummerborden. De huizen en winkels zijn tegen de berg gebouwd. Er zijn straatjes bij die zo steil zijn dat het echte kuitentrekkers zijn.
Zaterdag 11 juni
Half zes marifoon wake up call. Ieder schip wordt opgeroepen om te kijken of iedereen wakker is.
We hebben vandaag wat afgeweken van de aangegeven route, wat hoogte gewonnen met hulp van de zeilen en motor, waardoor we niet tussen de eilanden door hoefden te laveren. Vervolgens heerlijk hoog aan de wind naar de haven gezeild. We kregen een echt Novatrixwindje als toetje.
Om scheurbuik te voorkomen schilde ik mandarijntjes die we opsmikkelen. Jaap keek me wat bedenkelijk aan. Scheurbuik?! Ach ja die woelige baren…
We varen de haven van Roscoff binnen, er staat best veel stroming in de haven. Deze avond helpen we een ander schip met motorproblemen de haven binnen te slepen. Even later varen we de Novatrix een box in, nemen we wat te drinken en duiken lekker onze kooi in.
Maandag 13 juni
Door Roscoff gefietst. Leuk vissersplaatsje, morgen varen we richting L’Aber wrac’h.
Zondag 19 juni
L’Aber wrac’h, Cameret sur Mer, de Golf van Biskaje over naar Spanje: La Coruña!
De zeiltocht van Roscoff naar L’Aber wrac’h was helemaal super. Alles kunnen zeilen, heerlijk. De volgende ochtend nog even op de kant stokbrood gehaald bij het plaatselijke café. Na het ontbijt met het flottielje vertrokken naar Cameret sur Mer. Een lange zeildag, maar het is altijd heerlijk aankomen in Cameret sur Mer. Echt een leuk vissersdorp, zonnig weer en de laatste plek om de oversteek te maken naar Spanje. Leuke plaats met een oude werf waar verderop oude vissersschepen op de kant zijn gevaren om daar hun laatste dagen te mogen rusten.
Heerlijk kun je hier wandelen. Vrijdag 17 juni vertrekken we met z’n allen richting Golf van Biskaje, al om 9 uur. De eerste dag hebben we een lekker Novatrixwindje. windkracht 5-6. We gaan als de brandweer hoewel we wel op een onrustige zee varen. Gelukkig worden de ruige golven wat minder als we bij het randje van het continentaal plat zijn.
’s Avonds bij het maanlicht worden we verwelkomt door springende dolfijnen rond de boot. Er zijn zelfs kleintjes bij die heel dicht naast hun moeder mee zwemmen en ook uit het water springen. De hele nacht kunnen we lekker doorzeilen terwijl we elkaar om de drie uur afwisselen. De volgende ochtend is de zee al een heel stuk rustiger en kunnen we zelfs een tijdje de MPS hijsen. Er hangen nog wel wat buien in de lucht. Op zee kun je die al van verre aan zien komen en met je zeilvoering hier goed op anticiperen. Tegen de avond eten we een lekkere warme maaltijd en na de afwas duikt één van ons zijn kooi in om vast voor te slapen om wacht te gaan lopen. Jaap ziet iets raars in het golvenpatroon en roept mij uit bed te komen. Het is een grote walvis. Stuurboord voor onze boot, die even later voor onze boot onderduikt. Wauw, wat groot! Hier zijn we even stil van…We hadden vanmiddag al een paar keer in de verte fonteinen zien spuiten. Je weet dat als hij onderduikt het zeker drie kwartier duurt voordat hij weer bovenkomt. Je blijft over het water turen, maar we hebben hem niet meer kunnen spotten. De maan schijn zo helder dat je er bijna een boekje bij kunt lezen. Dit is echt genieten. Midden in de nacht is helaas de wind op en starten we de motor. Bij zonsopgang zien we land in zicht. Langs de mooie kust van Spanje zien we springende dolfijnen onze kant op komen. Voor de boeg draaien ze zich naar ons toe en kijken ons aan. Super om te zien en je word helemaal blij van binnen.
Om 12 uur leggen we aan in de haven van La Coruña. Door de twee schepen die er al van flottielje zijn worden we welkom geheten en komen de verhalen los. Zo leuk om te horen. La Coruña voelt als een soort thuiskomen, we weten er goed de weg en wat is het lekker warm!
Woensdag 22 juni La Conruna naar Camarinas.
Weinig wind, toch met onze MPS nog aardig wat kunnen zeilen. Het laatste stuk door de baai naar de haven stond er lekker veel wind en konden we nog even racen. Bij aankomst in de haven werden we geholpen door een aardige havenmeester die later een kaartje gaf van zijn restaurant vlakbij het havenkantoor. Gratis tapa’s, maar eerst drinken (het drinken wel betalen) Zo grappig. Hij heeft het hele flottielje morgenavond uitgenodigd voor het gratis sardienenfeest. Is een jaarlijks feest om te vieren dat de vissers de eerste sardientjes binnenbrengen. Alleen zijn er geen sardientjes meer, maar we krijgen wat anders voorgeschoteld met gratis bier.
Cadeautje van de Vlietstroom 😉
Donderdag 23 juni Camarinas
Met mist en miezel begon deze dag. Vanmorgen gewandeld naar het kleine centrum van dit vissersdorpje. In de haven werden de visnetten met 6 man nagekeken en te drogen gelegd. In de supermarkt vonden we een wisser met spons met uitschuifbare stok om de zonnepanelen schoon te kunnen maken. ’s Middags trok de mist langzamerhand op en kunnen we eindelijk afspreken om samen met de Shaula en het identieke schip uit te varen om een promotiefilmpje met de drone voor ze te maken. Speciaal voor Paul. Die heeft al jaren een droom, die we kunnen verwezenlijken met onze drone. Eerst even aan boord bij de Shaula met zijn allen het plan doorgenomen. En even later varen we met zijn drietjes uit. Het is een mooie ruime baai om mooie opnames te maken. Alles gaat goed, het is best lastig om de drone heelhuids weer aan boord te krijgen. Daarna varen we op Genua terug richting haven, was leuk om te doen.
Sardienenfeest wordt een gezellige barbecue met vlees. Een half uur voor de start van het feest worden we plotseling door Yvonne (van de Ocean People ) bij onze boot opgehaald. Er wacht ons een verrassing. Een zowaar afscheidslied wordt gezongen en begeleid door 3 man sterk ( sorry.. 2 man en 1 vrouw) sterk met gitaar. Daarbij krijgen een mooie kaart waarop door ieder een stukje is geschreven. Jeetje dit hadden we niet verwacht. Wat lief, we zijn echt ontroert! We krijgen verschillende cadeautjes zoals flessen wijn en van de Ocean People champagne die we moeten openen als we op de Carib aankomen bij Man o War Bay op Tobago. Daar hebben Paul en Yvonne goede herinneringen aan. En een Nederlandse vlag, zodat we niet vergeten waar onze wieg stond en ook daar weer naar terug te keren. Zouden ze denken dat we in de Carib blijven? In de baai ligt een Nederlands schip voor anker, zij gaan ook naar de Carib. Dus even kennisgemaakt en namen uitgewisseld.
Vrijdag 24 juni Camarinas naar Kaap Finistère
Bij het palaver nemen we echt afscheid, want als het flottielje doorvaart naar Muros, gaan wij bij Finistère de kaap om om daar voor anker te gaan. Een supermooie plek. We zullen ze missen, een gezellige en leuke groep mensen die met de Ocean People door zullen varen naar de Azoren.
We maken los en varen met ze op tot Kaap Finistère. Lekker pittig windje, we lopen velen schepen voorbij. Precies om 12 uur komen we langs de Kaap net voor het marifoonrondje. Hierbij geef je altijd door hoever je bent tot het waypoint. Jaap geeft door nog 3300 mijl te gaan en neemt afscheid. En dan slaan wij af en gaan om de Kaap heen en voor anker.
Wat liggen wij hier mooi. In een baai, voor ons een groot strand, bakboord en stuurboord mooie beboste bergen en blauw water. Vanuit de kuip kijken we op de grote Atlantische oceaan. Af en toe zien we in de verte dolfijnen omhoog springen. Je zou hier wel willen blijven, maar helaas… Want als we later op de avond de wind de gribfiles bekijken wordt het zondag windkracht 7 en liggen we hier niet goed. We kijken op de kaart en willen morgen al vroeg vertrekken richting Sanxenxo. Daar vlakbij is een baai waar je voor anker uit de wind kunt liggen.
Bedankt Shaula!
Zaterdag 25 juni Finistère naar Sanxenxo: Pta Festinanzo
Om 8 uur het anker op gehaald en vlak daarna komen er grote zwarte dolfijnen langs de boot. Wauw die zijn groot! Heerlijk gezeild en best hard, af en toe de Genua moeten reven. Weer dolfijnen rond de boot. Jaap probeert ze bij de boeg te filmen.
Om half 4 laten we ons anker zakken. De boot zit weer dik onder het zout, even samen alles gesopt en schoongespoeld. Helaas valt dan de sproeier in het water. Jaap doet zijn kleine duiksetje aan en duikt hem weer op, lag wel 10 meter diep. Hij ziet ook dat het onderste deel, ongeveer een meter van de kiel hartstikke zwart is. We hebben in de modder gelegen in een van de havens. Deze baai wordt door de locale druk bezocht. Leuk om al die toestanden om je heen te zien. Wij liggen lui in het zonnetje er naar te kijken. Tegen de avond wordt het rustig en gaan we een stukje dichterbij het strand liggen, beter i.v.m. de komende wind. Verderop zien we dolfijnen jagen op vis. Ze springen vaak uit het water. Zo leuk om te zien.
Zondag 26 juni Pta Festinanzo voor anker
Vanmorgenvroeg van 4 uur tot 6 uur toch maar ankerwacht gehouden. We sliepen zo onrustig en de boot draaide alle kanten op en er stond veel wind. We waren beiden vannacht al een paar keer gaan kijken. Dus heb ik met een dekentje om lekker rondgekeken naar alle lichtjes aan de overkant tot het wat rustiger werd en ben om 6 uur weer mijn bedje ingedoken. Even acclimatiseren vandaag.
Maandag 27 juni ligplaats Pta Festinanzo voor anker
Door het zoute water gaat het rvs wat roesten, dus vandaag het een en ander gepoetst. Maar het werd ‘s middags zo heet dat ik even wilde afkoelen in het water. Jaap zei zijn shorty (duikpak met korte mouw en korte broek) aan te doen. Gelukkig heb ik dat gedaan, want je bevroor bijna. Mijn nieuwe duikbril en snorkel uitgeprobeerd. Is even wennen dat zoute water… Mijn lijf hield het vol alleen mijn voeten niet. Dus even lekker aan het zwemtrapje gehangen. Jaap heeft gemeten, met de buitenthermometer, dat het maar 16 graden was!
Dinsdag 28 juni ligplaats Aguete voor anker, daarna pta Casas voor anker.
Overgevaren naar Aguete, daar voor anker, lagen rotsen onder water dus een licht stuk opgezocht, zandgrond, en anker laten vallen. Het voordeel van ons Rocna anker is dat hij gelijk vastzit en niet een tijd over de bodem sleept. We liggen hier prachtig, 3 stranden voor ons met bomen en mooie huizen, de berg omhoog als achtergrond. Net uit een reisgids en wij mogen hier gewoon liggen. Supermooie.
Terwijl we overvoeren zagen we dolfijnenruggen in de verte langzaam boven komen en… weer verdwijnen.
Jaap vond dit wel een mooie plek om met de drone te vliegen, ook om gelijk te kijken of er in de buurt niet teveel rotsen liggen. Dus wel….wel mooie beelden en mooie foto’s kunnen maken. Gelukkig draaide de wind en liggen we voorlopig goed. Jaap heeft me met het bootje aan land gebracht voor boodschapjes . Was nog een hele tippel omhoog en geen winkel te zien. Gevraagd aan een mevrouw die nagenoeg geen Engels sprak. Wilde stoplichten zeggen, maar kon niet op t woord komen, haalde toen iets roods en groens uit haar tas en gebaarde erbij en gaf aan dat ik dan links af moest. Ik stak n dikke duim op en bedankte. Zij lachte ook en stapte in haar auto. En liep ik verder in de hete zon, berg op en ja hoor: stoplichten! Dus links af en weer bergje op. Zag nog steeds geen Gadis. Zag wel n winkel, soort Blokkertje en stapte naar binnen. Even aan het donker wennen. Ze verkochten daar van alles van onderbroeken, zwembroeken, tuinstoelen tot aardappels toe. Lekker wat fruit, prei en brood gekocht. Even goed kijken welke kant ik weer op moest, want ik verdwaal altijd gigantisch, daar kunnen onze kinderen over mee praten. Echt geen pretje, maar liep in 1 x goed. Werd onderweg wel aangevallen door een krokodil. Een opblaasbare krokodil kwam ineens uit een huisdeur zetten met daarachter een mevrouw met kind. Ze verontschuldigde zich lachend. Later geloofde Jaap niet dat ik aangevallen was door een krokodil. Even Jaap met de handheld marifoon opgeroepen en even later kwam Taxi Jaap aangevaren, bijna overvaren door jachtige sportvisser. Jaap vroeg of ik iets lelijks tegen hem had gezegd. Aan boord en even later diner gemaakt. We hebben het gevoel dat we hier niet goed liggen voor de nacht dus maar weer anker op en een playa verder gaan liggen. Op de kaart stond stenen aangegeven, maar ook een stuk met zandgrond aangegeven. Dus daar weer anker laten zakken en Jaap het ankeralarm geïnstalleerd, klein ankertje met lijn naar schakelaar en pieper in onze slaapkamer. Echt een supermooie baai met 3 stranden en supermooie optrekjes met palmbomen in hun tuin.
Woensdag 29 juni Casas naar Bueu
Weer heerlijk weer, ’s morgens lopen er altijd stevige wandelaars wel 80X heen en weer over het strand. Ik denk omdat ze daar geen bergje op of af hoeven te lopen….
Het huishouden even gedaan en Jaap heeft alle scharnieren van de raampjes ingevet en zijn we daarna naar Bueu gevaren. Wel jammer dat we ineens windkracht 6 kregen, snel de kuipramen dicht. We dachten even lekker rustig te varen. Anker weer laten zakken en alles weer netjes opgeruimd. Hier heb je aan het strand een grote Gadis, supermarkt. Makkelijk met boodschappen doen. Jaap pikt me dan op bij het strand.
Donderdag 30 juni Bueu naar Nw zijde van Isla de Arosa, Ria Aurosa
Gisteren waren er allemaal Spaanse mannetjes bezig op het strand: tribunes aan het opzetten, dranghekken aan het plaatsen en zelfs het zand aan het aanharken. Gisteravond kwam er een tractor met grijper die een groot deel ging omploegen. Toen we naar bed gingen was hij nog bezig. We werden toch wel nieuwsgierig wat er ging gebeuren. Vanmorgen was er heel wat omgeploegd en was de tractor met een apparaat het zand aan het zeven. Toen ik gister op het strand naar Jaap liep zag ik al behoorlijk wat glas liggen. Er werden nog meer tribunes neer gezet en allemaal tenten. Nadat we zagen dat er vandaag toch geen wind zou zijn ging we toch maar eens poolshoogte nemen. Dus hup met het bootje naar de kant. Klein ankertje mee om ons bijbootje achter te laten. Er is hier geen plek om je bootje achter te laten en een lange lijn voor naar de kant. Ging prima. Wat een drukte op de kant, bleken voorbereidingen te zijn voor een handbal toernooi. Er was ook markt waar we een heerlijke meloen hebben gekocht. Even naar de overdekte visafslag gelopen, zo leuk om daar binnen te kijken en door de winkelstraat gewandeld en gekeken op het pleintje of we nog Wi-Fi konden oppikken, helaas. Nog even naar de Gadis, een grote kip gescoord voor in de Cobb. Even nog naar de Spaanse werkmannetjes gekeken en terug naar het bootje. Was wat hoger water geworden. Dus Jaap, mijn klimgeit, op blote voeten over de rotsenknotsen naar de lijn van de boot en heeft hem gelukkig bij kunnen trekken, anders was het zwemmen geworden. Boodschapjes erin en hup naar de Novatrix. Even lunch gemaakt. We maken er vandaag fruitdag van, dus allerlei lekkere fruitjes op vers Spaans brood. Dat was smikkelen. Even n wasje aangezet. Daar kwam ineens wind! We keken elkaar aan en dachten: mm lekker even n stukje zeilen. Dus hup grootzeil uit, anker ophalen en gaan met die banaan. Op naar Ria de Arousa, lekker gezeild, soms wat te weinig wind terwijl de wasmachine zijn werk deed. Wat n gemak, vroeger moest ik aan boord alles op de hand wassen. 19.00 anker uit en gelijk aan het eten begonnen. Wat n uitzicht: naast ons grote rotseknotsen, voor ons een groot strand met daarachter een bos. In de verte zie je een leuk vuurtorentje. Het kan niet mooier!
Na de afwas de was opgehangen. Een paar uurtjes samen even gelezen in het zonnetje en toen onze kooi opgezocht.
