In Europa wippen we zonder gas terug te nemen zo de grens over. In de Carib ligt dat even anders. Hier moet je toch echt langs de authorities. Bij aankomst van wederom een nieuwe “country” de gele vlag hijsen samen met de landsvlag onder de stuurboordzaling, ten teken dat je nog niet ingeklaard bent, en vervolgens met de papieren in de waterdichte rugzak de wal op.
Niet een beetje rondkijken of vast een boodschapje doen maar rechtstreeks naar Customs! De pilot waarschuwde dat op Antiqua drie jachten een boete van $5000EC (€1850) hebben gekregen omdat zij niet direct ingeklaard hadden.
Eerst dus naar Customs, hier op Nevis “upstairs in the Cotton Ginnery” waar de papierwinkel in orde gemaakt wordt. Clearance last port, crewlist, scheepsgegevens, home port, last port of call, next port of call, vuurwapens, drank, verdovende middelen, beesten aan boord? Wilt u hier even tekenen? Vervolgens met de papieren naar het politiebureau “down the road” voor immigration. Ook hier gaat men driftig aan de slag met de verstrekte gegevens en krijgen onze paspoorten er weer een stempeltje bij. Hierna naar de Port Authority, “left in the narrow pathway between the dinghy dock and the Cotton Ginnery” Waar ligt het schip, hoe lang blijft u? Heeft u passagiers aan boord of alleen bemanning? En vervolgens weer terug naar Customs waar ze controleren of je overal wel geweest bent. Bij vertrek het zelfde ritueel met als resultaat het clearance formulier wat je nodig hebt bij het volgende (ei)land. Soms kost het een beetje, soms kost het een beetje meer. Het kost in ieder geval flink wat tijd, maar tijd hebben we genoeg en na deze formaliteiten zijn we te gast op wederom een prachtig eiland.